KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

exe

Szczęść Boże,

Moją wizję problemu poddaję pokornie pod dyskusję, gdyż to mój prywatny pogląd.

Problem reakcji ofiary na zranienie w Kościele jest złożony, ponieważ ucierpiało ciało, ucierpiała psychika - jako interface łączący ciało z umysłem, i sama dusza.

Myślę, o ile trauma wchodzi poprzez ciało i psychikę do duszy, o tyle najprostszym do zaleczenia jest uraz cielesny. Natomiast urażenie psychiki stanowi groźne wyzwanie zarówno dla ofiary, jak i psychoterapeutów, ponieważ nie jest bezpośrednio dotykalna. Psychika po urażeniu, ulega straumatyzowaniu, co objawia się jej "zastygnięciem", będącym wiernym odbiciem traumatycznego bodźca, nie podlegającym odkształceniu.

Wydaje się więc, że największe znaczenie terapeutyczne ma tu - w sferze przyrodzonej - umysł, ponieważ tylko intelektualnie można wytłumaczyć sobie to, co się stało, a co się nie odstanie.

A mianowicie, trzeba by sobie powiedzieć, że ludzie w Kościele są grzeszni w takim samym stopniu, jak i poza Kościołem, natomiast sam stan duchowny nie stanowi przeszkody w grzeszeniu dla tych ludzi, którzy nigdy nie wydobyli się ze zniewolenia zmysłowego i być może nawet nigdy nie weszli w etap oczyszczania czynnego ze zmysłowych więzów.

Oczekiwania świętości wobec duchownych są jak najbardziej uzasadnione, natomiast problem skreślania Kościoła ze swojego życia z powodu przeżytej traumy jest tragiczną pomyłką utożsamienia konsekracji człowieka z jego uświęceniem. Uświęcanie się człowieka trwa całe życie, ale też może ono nie zachodzić w ogóle, jeśli człowiek brnie w odwrotną stronę.

Natomiast równie istotną sprawą jest spojrzenie na problem przeżywania takiej traumy z perspektywy życia nadprzyrodzonego.

Otóż nasz organizm nadprzyrodzony tworzony
przez łaskę uświęcającą, łaski uczynkowe, dary Ducha Świętego i Owoce Ducha Świętego porywa nas poprzez miłość, do wznoszenia się ponad krzywdzicieli i nakazuje miłość do Jezusa, w postawie, którą opisuje prorok Izajasz:

Lecz On był przebity za nasze grzechy,
zdruzgotany za nasze winy.
Spadła Nań chłosta zbawienna dla nas,
a w Jego ranach jest nasze zdrowie

Dlatego też, konieczne jest wejście w sferę nadprzyrodzoną, gdzie wiara staje się zwycięskim stanięciem w prawdzie wobec grzechow własnych i grzechów świata, co oznacza zatopienie się w Sercu Bożego Miłosierdzia.

Z Bozym pozdrowieniem,
exe
🛐✝️

Jaśmina

Często obwiniamy ogół za konkretną jednostkę i to wpływa na nasze życie przez determinację pewnych zdarzeń, które są często nieuniknione i niezależne od naszej woli. Miałam pewna traumę z okresu pierwszo-komunijnego i myślę po przeanalizowaniu, z biegiem lat, że już nie warto do tego wracać.

exe