KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

Prostaczek

Żyje by latac więzień tego świata nadal mówią zmysły mi chodź każe milczeć im nadal, muszę bić się z myślami naśladować ptaka, szybowac gdzieś nad chmurami a nie spadać w 4 ścianach zamknięty jak w obcym ciele, miałem fruwac i z 10 km obserwować ziemię, dziś jestem tu jak wróg a Bóg nie dał mi skrzydeł chodź mógł, dostałem cele czas i iskre prawdy w sercu ,strach zwątpienie i nie pewność wiem już, grad łez co dzień i rzekę kpiny co noc, wypilem słodkie morze kłamstw dla goryczy prawdy, każdy łyk był tego warty ,znalazłem siebie opuszczam ziemię by zamieszkać gdzieś w niebie...

Latać wyżej niż chmury chce bo to życie na dnie to nie życie jest, kiedyś wiem że ulece gdzieś wybawienie to śmierć dla mnie to początek dla ciebie kres, przygody wiesz jak to działa ale nie chcesz wierzyć więc nie mów że to mnie bo to ciebie raczej trzeba leczyć, i tych wszystkich wokół którzy zamieniają skrzydła na życie w bloku miliony pokus , które wiarza na dnie ludzi 10 piętro to szczyt dla niektórych ludzi , czas się obudzić teraz, bo śmierć to budzik nieraz, chcesz to gin ja nie umieram ...

Nie jestem w swoim ciele tu, nasze ciała to cele a dla wielu grób, zamykam oczy by odlecieć znów na skrzydłach nut unieść się ponad bruk i bród miasta i tylko czasem wracać jak deszcz na asfalt, tylko czasem bo częściej szybowac w gwiazdach ,tak to prawda znika grawitacja ,tak tak już czas wypaść z gniazda, i zginąć albo latać żyć chwilą albo nadal kłamstwem choć lepiej nie oddychać niż zgubić prawdę.