KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

maly_kwiatek · Gość

Nieraz spotykam się ze sformułowaniem "kierownik duchowy", jednak nigdy nie miałem okazji do praktykowania relacji z taką osobą duchowną.

O poradę duchową nieraz prosiłem w modlitwie Boga, lub Anioła Stróża i to mi całkowicie w moim życiu raczej wystarczało.

Macie jakieś inne doświadczenia? Możecie się podzielić?

Czy nie ma zagrożenia, że Kierownik duchowy zniewoli osobę kierowaną?
Na forum wiara odczytałem szokujące dla mnie zwierzenie pewnej osoby, która napisała że jej kierownik duchowy odradził jej czytać Pismo Święte, bo może nie zrozumieć, czy źle zrozumieć.
Nie ukrywam, że ręce mi opadły, bo osoba wydawała się rozgarnięta, nawet była kiedyś moderatorem na tamtym forum.
Co o tym sądzicie?
Kierownik duchowy ma prawo coś takiego sugerować katoliczce?

Duśka · Gość

Nieznajomość Pisma św. jest Nieznajomością Chrystusa.

Philip

Każdy przypadek jest wyjątkowy. Dla nas może to być absurdalne, ale w jakiejś konkretnej sytuacji swoisty post może byłby owocny?
Przykładowo: Jeżeli by taka osoba zaniedbywała obowiązki poprzez lekturę PŚ to uważam, że kierownik postąpił słusznie.
Wiadomo kim był ten kierownik duchowy?

Do rzeczy. Takowa osoba nie jest do zbawienia potrzebna, jednakże może zdecydowanie pomóc. Każdy z nas przeżywa trudne chwile, duchowe rozterki oraz trwa w pewnych grzechach. Warto mieć jakąś zaufaną osobę ( najlepiej ksiądz, który jednocześnie może być stałym spowiednikiem ), która będąc blisko Boga może ustawić nas na właściwą drogę.

Uważam, że brak kogoś takiego może w ekstremalnym przypadku doprowadzić nawet do opuszczenia szeregów KK.

Nie przyrównywałbym roli kierownika duchowego do psychologa.

Duśka · Gość

Philip

Duśka · Gość

Na wszystko jest czas i na prace i na obowiązki i na modlitwę. Nic kosztem drugiego. Czytanie zajmuje raptem 5 minut , czy to wiele Question

. Nie przesadzajmy . :wink: Można modlić się pracując i nawet pracując - kontemplować.

Ps. . "Jak przypodobać się mężowi".
Nie kupuje tego :wink:

Philip

Duśka · Gość

A co ma żona zrobić jak jej mąż przesiaduje całymi dniami na babskich portalach Question

. Przedstawiasz skrajne przypadki , a mówimy o zdrowych relacjach rodzinnych . Tamto już podchodzi pod dewotyzm i ciężko to zwalczyć , nie wiem czy nawret kierownik duchowy cośby '' wskurał ''. Rolling Eyes

Wyczytałam przypadek pobożnego męża , który zapomniał ,że jest mężem .

Witam!
Mam problem. Mój mąż w ostatnim roku bardzo się zmienił, tzn. nawrócił się. Jednak jest to raczej dewotyzm niż faktyczna wiara. Oprócz tego, że prowadzi w domu cały szereg "czarów" , wszędzie jest egzorcyzmowana sól i woda, nawet soli sobie głowę, to zapomina , że jest mężem. Codziennie jeździ do kościoła, co zajmuje mu nawet kilka godzin, poza tym, dodatkowo zamyka się na kilka godzin w pokoju i modli się. Do dzieci jest bardzo dobry, nie mogę mu nic zarzucić, ale mnie całkowicie ignoruje, traktuje oficjalnie. Wieczory spędzam sama, śpi z 9 letnim synem. Nie nosi obrączki, za to ma trzy medaliki, szkaplerz i 5 cm krzyż. Nie dokłada się do utrzymania domu, bo zauważył, że sobie dzięki swojej pensji radzę.
Mam już dość samotności w małżeństwie i zastanawiam się czy mam szansę na unieważnienie małżeństwa?

maly_kwiatek · Gość

Philip

Bracia i siostry, mi chodziło tylko o tok rozumowania. To był zwykły przykład. :D

maly_kwiatek · Gość

Wracając do osoby kierownika duchowego.
Nie miałem kierownika, za to miałem wspaniałego Przyjaciela, który modlił się za mnie, a ja za niego, który znał mnie bardzo dobrze i udzielał mi błogosławieństwa na moje życie i działania i przestrzegał przed niebezpieczeństwami na mojej drodze.
Mimo, że świątobliwy ojciec Albin Sroka, franciszkanin, nie żyje już prawie 5 lat, to ciągle jest obecny blisko mnie i właściwie dopiero teraz mogę mu powiedzieć o w miarę pełnym wypełnieniu jego wskazówek. Wiem, że się cieszy i że nadal mnie wspiera, bo moja droga nie jest łatwa.
To wielkie szczęście mieć takiego Przyjaciela!

[link widoczny dla zalogowanych]