KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

Hejal

To teraz powiedziales, ze sluze szatanowi, ktoremu nigdy nie bede sluzyl. Nie mozna sluzyc dwom panom. Obraziles mnie.

Prostaczek

to ,że ty nie przyjmujesz do wiadomysci prawdy nie znaczy ze prawda przestaje nia byc ....

exe

Hejal

To co urągałem jest miedzy mna a Bogiem nie toba. To jest moja sprawa tylko moja Bog mnie rozliczy. TY chcesz mnie rozliczac? Rzucac kamieniami?

exe

Hejal

Nie wiem czemu slowa nienawisci plyna od ciebie, ja cie kocham, ale niech tak bedzie niech slowa nienawisci plyna przez caly swiat. Jestem juz pyszny, jestem obludny, jestem zly wedlug twoich prawych slow.

exe

Hejal

Nie to raczej jad. Masz jakies rady czlecze?

exe

Hejal

Skieruj mnie wiec do niego czlowiecze zbawiony i nie pewny tego.

exe

Hejal

Nie sądzę. Najblizszej parafii nie dam swojego dziecka.

exe

Hejal

czy jestes idiota ze o to pytasz? O gwalceniu dzieci przez ksiezy mowilem.

exe

Hejal

Tak w kazym kontekscie.

exe

Hejal

Twojej orogancji tez nie zmienia.

exe

Co jakiś czas spotykam się w swym otoczeniu, także sieciowym, z poważnymi załamaniami wśród ludzi - także tych, u których ogólnie świadomość religijna jest naprawdę duża.

Tak ... Życie na tym ziemskim padole jest częstokroć przyczyną traum, upokorzeń ... Nie teoretyzuję w tym momencie, gdy napiszę, że nie jestem wolny od pokus załamywania się. Przeciwnie - nie oszczędzają mnie wogóle, a może jeszcze dotkliwiej sieką mnie, jak rózgi, po plecach ... tak to już jest, że im więcej pragniesz otrzymać, tym więcej trzeba się wyrzec.

Taka jest nasza wiara, taka jest prawda naszego pielgrzymowania ziemskiego. My tu naprawdę nie jesteśmy na wakacjach, lecz tak naprawdę wykonujemy poważną, ciężką robotę misyjną i oby każdy z narzekających, czy załamujących się - zrozumiał, że te nasze cierpienia sa nieodłącznym elementem pokuty skuli zepsucia natury ludzkiej (grzechu przeciw naturze), co nie ma wymiaru osobistego, lecz wymiar rodzajowy (ogólnoludzki).
Koniec ziemskiego pielgrzymowania jest z kolei rozliczeniem naszego osobistego konta grzechowego, a jego rozliczenie na tle całego rodzaju ludzkiego nastąpi przy Paruzji.

Z jednej strony trzeba więc nam zrozumieć cierpienie osobiste każdego człowieka i nie wolno nam przechodzić obojętnie wobec niego, zaś z drugiej strony sam cierpiący powinien zrzoumieć, że brak akceptacji swego losu w obliczu Bożej, stałej opieki, jest jakimś przejawem niedojrzałości duchowej - coś jest jeszcze do zrobienia w tej materii. takie utyskiwania, użalania się nad sobą, czynienie z siebie samego cierpiętnika, męczennika ponad miarę, jest znalezieniem sobie bożka. To dotyka nieraz uprzednio pobożnych, a tymczasem psalmista pisze:
"Ci, którzy idą za obcymi [bogami],
pomnażają swoje boleści." (Ps 16, 4)

A więc nie tylko Wy niewierzący w Boga, ale przede wszystkim Wy - jakoby ufający Bogu - dlaczego przeżywacie jakieś załamania? Dlaczegóż to, skoro Hiob mówi swej żonie:
"7 Odszedł szatan sprzed oblicza Pańskiego i obsypał Hioba trądem złośliwym, od palca stopy aż do wierzchu głowy.
8 [Hiob] wziął więc skorupę, by się nią drapać siedząc na gnoju.
9 Rzekła mu żona: "Jeszcze trwasz mocno w swej prawości? Złorzecz Bogu i umieraj!"
10 Hiob jej odpowiedział: "Mówisz jak kobieta szalona. Dobro przyjęliśmy z ręki Boga. Czemu zła przyjąć nie możemy?" W tym wszystkim Hiob nie zgrzeszył swymi ustami. (Hi 2,10)

maly_kwiatek · Gość

Philip

Duśka · Gość

Bardzo znanym przykładem człowieka cierpiącego niewinnie jest Hiob, który w krótkim okresie, z dopustu Boga, stracił prawie wszystko: cały swój dobytek, wszystkie swoje dzieci oraz zdrowie. Czy stracił wiarę w istnienie Boga?
Czy jemu złorzeczył?
Czy sięgał po jakieś 'używki', aby doznać chwilowej ulgi? -Nie, chociaż nie rozumiał sensu swoich cierpień, pozostał niezachwianie wierny Bogu.

Na tym właśnie polega prawdziwa wiara. Najpiękniejszy przykład zaufania Bogu Ojcu dał jednak Jezus Chrystus – Syn Boży. Ten który stworzył cały świat, będąc na ziemi przeżywał smutki i doświadczenia, zanim oddał swoje życie za grzeszników.

Właśnie na tym polega oddanie , żeby z pokorą znosić poniżenie, cierpienie i prześladowania. Być uczniem Chrystusa oznacza naśladowanie Go staranie się żyć tak jak On . To nie jest łatwa droga .

Water-mix

Tak, ale warto zaznaczyć, że Hiob nie był taki milczący na te krzywdy.
Wręcz przeciwnie miał ogromne pretensje do Boga, ale on nie odpowiadał.
Przeklinał także dzień swego urodzenia, więc nie był tylko biernym zbieraczem cięgów;)

Poza tym sprawa nagrody - otoż Bóg Hioba ZA ŻYCIA przywrócił do poprzedniego stanu, i oddał to na co zasłużył przez swoją wiarę.
Ba - pobłogosławił bardziej:

Pan oddał mu całą majętność w dwójnasób.
Przyszli do niego wszyscy bracia, siostry i dawni znajomi, jedli z nim chleb w jego domu i ubolewali nad nim, i pocieszali go z powodu nieszczęścia, jakie na niego zesłał Pan. Każdy mu dał jeden srebrny pieniądz i jedną złotą obrączkę.
A teraz Pan błogosławił Hiobowi, tak że miał czternaście tysięcy owiec, sześć tysięcy wielbłądów, tysiąc jarzm wołów i tysiąc oślic.
Miał jeszcze siedmiu synów i trzy córki.
Pierwszą nazwał Gołębicą, drugą Kasją, a trzecią Rogiem Antymonu. Nie było w całym kraju kobiet tak pięknych jak córki Hioba. Dał im też ojciec dziedzictwo między braćmi.
I żył jeszcze Hiob sto czterdzieści lat, i widział swych potomków - w całości cztery pokolenia. 17 Umarł Hiob stary i pełen lat.

Dodatkowo zganił przyjaciół hioba, którzy zamiast mu pomagać mądrkowali;)
Więc z tym trzeba tez uważać i raczej tych co klną na samych siebie wspomagać,
a nie mówić, że to co ich dotkneło jest normalne :)

exe

Moi Szanowni Przedmówcy zwrócili uwagę na bardzo ważne aspekty życia ludzkiego zanurzonego w Bogu, a więc trwaniu w Nim z miłości ( maly_kwiatek ) , na trudności świadczenia o chrześcijańskim sercu ( Philip , na ponadobfite wyniesienie Hioba po tej całej jego przeprawie przez traumy ( Water-mix ) oraz o oddaniu Bogu, które nie oznacza zrozumienia tego, co nadejdzie ( Duśka ).
Rozważając powyższe kluczowe myśli przypominam sobie fragment Pisma Swiętego:
"To, co pochodziło z wojen i z łupów, poświęcili na utrzymanie domu Pańskiego." (1 Krl 26,25)

Moim zdaniem, gromadzi się w głębi nas duchową energia, będąca efektem doświadczeń, w tym naznaczonych cierpieniem.

Problemem, który stoi jakby za tytułem tematu traktującego o zmiażdżeniu życiem jest w mojej opinii brak cierpliwości wobec niewiedzy co do przyszłości. A przecież wytrwałość, ufność, przykład świętych, o których piszemy wszyscy wyżej, prowadzą nas do wniosku, że nadejdzie taki dzień, że dotrze do nas świadomość, iż każde nasze zwycięstwo nad samym sobą doprowadziło nas do poszerzenia serca, które dopiero wtedy uzna przykazania:
"Biegnę drogą Twoich przykazań,bo rozszerzasz mi serce." (Ps 119,32)

Szczegolnie nam, zgromadzonym tu - w Wirtualnym klasztorze - jest to konieczne, ponieważ źródło pomocy drugim ludziom znajduje się w naszych zwycięstwach nad doswiadczeniami O tym nieco osób zapomnialo, dlatego nie mogły wytrzymać pobytu w tym miejscu.

Z Bożym pozdrowieniem,
exe
+++

exe