KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

exe

Ciekawe [link widoczny dla zalogowanych].

MariaMagdalena

tyle ze oni mają drzwi otwarte w momencie zerwania z grzechem mają prawo do komunii itd

Lonely · Gość

Nie bardzo rozumiem jakiej to dotyczy grupy rozwodników ? tych wogóle czy tych ponownie . którzy zawarli związek?

exe

Lonely · Gość

A mogę liczyć na odpowiedż w temacie Rolling Eyes

exe

MariaMagdalena

nocą wydzielę z jego pytania osobny temat

exe

Papież wypowiedział się formalnie w sprawie rozwodnikow, o czym [link widoczny dla zalogowanych].

wandering · Gość

Moja siostra z tego powodu bardzo ubolewa

dark

Co myślicie o Franciszku?

Czasami miewam uczucie niepewności. Staram sie je od siebie wywalać, ale przyznaję , że przetoczyło mi się to przez myśl. Może wynika z tego, że za bardzo opieram sie na doniesieniach, a sam za mało śledzę sprawy.

Zauważyłem 3 schematy funkcjonujące w mediach , pochodzące z różnych źródeł i dość różnie podchodzących do sprawy.

1. Papież postępowiec, liberał, wręcz lewak , wychwalany przez lewaków, którzy każdy wyrwany z kontekstu wypowiedzi cytat wpasowują w swoją ideologię , czyli lans papieża przychylnego rozwodnikom, rozwodom, homoseksualistom, może nawet związkom homo , wyświęcanie kobiet itd.

Z drugiej strony zauważam, że mimo tworzenia takiej aury, niczego papiez w nauce kościoła nie zmienił.

2. Papież classic -, standard, pasterz , głoszący słowo Boże - opinia oficjalnego obiegu w kościele

3. Papież budzący poczucie niejednoznaczności wśród wiernych- opinia spotykana na katolickich portalach, jak je nazywam II obiegu, mniej oficjalnych/widocznych - argumenty :

-brak jednoznacznego odniesienia do ważych spraw jakie mają w ostatnich czasach miejsce na świecie i w kościele: np. synod i pewne niepokoje związane z aktywnością znacznej grupy pasterzy liberałów, widzących potrzeby zmian tam, gdzie wg tradycjonalistów miejsca mieć nie powinny
- brak wyraźnej reakcji i komentarza na legalizację homo małżeństw w Irlandii, gdzie katolickie społeczeństwo jest ZA, a jakiś biskup ponoć przed referendum deklaruje się w kościele jako gej i zdobywa oklaski wiernych
- kondycja kościoła w Niemczech, gdzie wg niektórych doniesień ze źródeł katolickich , kościół katolicki jest z nazwy - chodzi o niejakiego kardynała MArxa i ludzi o jego poglądach, stanowiących znaczną siłę
- koncentrowanie sie na symbolicznych efektach , niby pozytywnych, wskazujacych pewną metodykę działań - tanie buty, stary samochód, itd. , a jednocześnie brak wyrazistości , przynajmniej nie uwidacznianej w mediach w kwestiach przykładów o jakich wspomniałem
- ogólny kryzys w kościele - znajomość prawd wiary, szczególnie zachód , ludzie nie odróżniaja dobra od zła, polscy ksieża pracujacy na zachodzi mówią, że tam ludzie nie wierzą w piekło , potępienie, przystępują do komunii, a nie chodzą do spowiedzie itd - przecież ktoś tych ludzi prowadzi; ksieża tam pracujący (Polacy) mówią o tym, że grliośc w krzewieniu prawdziwej nauki kościoła była wygaszana przez zwierzchników - czy to normalne??

W zasadzie może to tekst na odrębny temat, ale tak to wpakowałem. Zauważacie te kwestie w mediach? Co o tym myślicie?

Nie jestem przeciwnikiem Franciszka, ale że sprawy októrych wspomniałem wydały mi się widoczne , pomyślełm, że zagadam.

Palma

Czy Ty dark, uważasz,że Ci dziennikarze znają PŚ, piszą by coś pisać i sensację wzbudzać, każdy Katolik, który rozumie przekaz Papieża nie przekręca Jego słów ...

dark

exe

Drogi Bracie,

Dobrze, że "zagadałeś" w sprawie papieża. :wink:

Nie wiem, na ile moja wypowiedź może coś wnieść w tą sprawę, acz postaram się wypowiedzieć mój stosunek do niej.

Przede wszystkim, staram się śledzić w miarę na bieżąco życie Kościoła, ale mam bardzo "niezaangażowanie" podejście do znaczenia treści stamtąd płynących.

Nie oznacza to bynajmniej, że nie mam zamiaru rozumieć tego, co do mnie się przekazuje, a jedynie to, że w obliczu zmienności i różnorodności ludzkich postaw oraz niewiedzy o prawdziwych intencjach osób należących do obozu "pro" i "anty", nie przywiązuję się do sensów, płynących z przekazów.

Przede wszystkim staram się żyć modlitwą osobistą i wspólnotową, nie wchodząc w analizy tego, co się dzieje.

Oczywiście, zdaję sobie sprawę z tego, że ludzie - jako członki Kościoła - powinni uświadamiać sobie trendy i koncepcje, jednak są do tego osoby powołane - ja na pewno nie Idea

Jeśli jesteś powołany ku temu, czyń swe obserwacje.

Papież Franciszek jest dla mnie przede wszystkim głową Kościoła, a dopiero później mężczyzną, mającym poglądy osobiste, wyrastające z przekonania prywatnego. Nawet, jeśli owo przekonanie wobec tego, a tamtego, będzie wprowadzać nieco zamieszania, to na mnie to nie wpływa jakoś szczególnie, ponieważ konkretnie odnoszę się tylko do oficjalnych wypowiedzi papieskich na temat wiary i obyczajów, szukając odpowiedzi na pytanie "dlaczego?" , nie zaś na pytanie "czy na pewno?". :wink:

Pozdrawiam w Panu.
exe

Duśka · Gość

TOMASZ-V.A.D · Gość

Jeśli chodzi o prawa rozwodników to jestem raczej przeciwny przyznawaniu im praw do Komunii i innych przywilejów, które przysługują związkom sakramentalnym, a przynajmniej nie wszystkim. Widziałbym tutaj tylko jedno rozwiązanie, które mogłoby pozwolić niektórym osobom na przyjmowanie Komunii i pozostałe prawa jakie mają związki sakramentalne. Przeanalizujmy sytuację na podstawie przykladu:
Rozpada się związek i sprawa trafia do sądu. Jedna ze stron chce rozwodu a druga nie, chcąc zachować sakrament. Sąd orzeka rozwód z winy jednej ze stron - tej, która o rozwód wnosiła. Czy osoba, która broniła małżeństwa ma byc ofiarą współmałżonka i zostac pozbawiona praw w Kościele? Dlaczego ma cierpieć? Może to też doprowadzić do odejścia z Kośioła.

Trudno w takiej sytuacji podjąć właściwą decyzję Kościołowi. Z jednej strony łamie się prawo kościelne a z drugiej odrzuca się kogoś komu zależało na utrzymaniu sakramentu. Sytuacja bardzo trudna. Łatwiejsza jest wtedy, gdy oboje małżonkowie pragną rozowdu, wtedy wina stoi po obu stronach i dla takich osób prawo kościelne powinno zabraniać przyjmowania Komunii oraz innych przywilejów. Oboje bowiem dopuścili się rozerwania sakramentu.

Wyjście widze tylko jedno: dopuszczać osoby rozwiedzione do Komunii, ale tylko wtedy, gdy w kurii przedstawią orzeczenie sądu i nie będzie tam uwzględniona wina takiej osobyjako znak, że ta osoba broniła zachowania sakramentu. Tylko dla takich osob warto udzielać praw, które przysługują małżeństwom i osobom stanu wolnego.
Nie powinny cierpieć z powodu błędu współmałżonka. Jednak bez takiego orzeczenia sądu o winie nie powinno się takich praw nadawać. Ważne jest bowiem, aby prawo Kościoła też było zachowane, nie łamane.

Co do samego papieża Franciszka: ja mam takie zdanie, że jest on bardziej aktywnym papieżem od poprzednika i to jest wspaniałe - ta jego otwartość na ludzi, chce być w wielu miejscach, spotykać się z ludźmi. Nie warto wierzyć gazetom i portalom, które nie wiele mają wspólnego z katoicyzmem. Myślę, że dobrą ocenę sytuacji i tez osób w Kościele serwuje radio watykańskie.

Ponadto uważam, że homilie, katechezy i nauki papieża Franciszka są bardzo łatwe i proste dla zwykłego człowieka, sa tez bardzo głębokie a czasami ostre - gdy paież mówi o trudnych sprawach.

Jeśli chodzi o stosunek paieża do sprawy rozwodników to myślę, że papież doskonale wie, ż nie możn od tak przyznać im praw, ale z drugiej strony boleje nad cierpieniem niektórych osób, którym zalezy na byciu w Kościele. Czy dotyczy to wszystkich rozwodników - tego nie wiem, ale napewno na uznnaie zasługuja wspomnieni wyżej - ci, którym zależało na zachowaniu związku i bronili go.
Nie można jednak udzielać wszystkim rozwodnikom takiego prawa - inaczej dopuszczaloby się lekceważenie sakramentu. Konsekwencje bezmyślnego rozwalania sakramentu muszą być, ale tak jak wspominałem wyżej: dla tych osób, w sprawie których sąd orzekł wine obu stron.

Papież cierpi tak samo jak inni, tym bardziej gdy widzi cierpienie i trudno jest podjąć decyzje, która byłaby dobra i dla Kościoła i dla wiernych.

Nie oceniajmy jednak papieża źle, on się naprawdę stara jak może a po za tym jest głową Kościoła. Nie został wybrany od tak sobie. Bez działania Boga się w konklawe nie obeszlo.

MÓDLMY SIĘ ZA CAŁY KOŚCIÓŁ I ZA WSZYSTKICH BISKUPÓW, ABY ROZSĄDNIE I W OPARCIU O PRAWO BOŻĘ PODEJMOWALI WSZELKIE DECYZJE.

pitong

TOMASZ-V.A.D · Gość

To tylko tak pozornie nie ma dylematu. Rozwodnicy dylemat mają a jeśli oni mają to kapalni także, gdyż nie chcą aby wierni odchodzili z Kościoła. Weź pod uwagę, że ci, którzy walczyli o utrzymanie małżeństwa, ale mimo to polegli i doszło do rozwodu to tez chcą miec kogoś bliskiego kolo siebie, nie chcą żyć w samotności, pragną byc dalej w Kościele. Czy można takich ludzi winić za to, że współmałzonek nie okazał się tym wiernym i nie wytrwał w małżeńśtwie? Oczywiście nie oznacza to, że Kościół ma otwierać dla wszystkich a jednocześnie dla grzechu wszystkie furtki, aby każdego zatrzymać. Nalezy jednak rozpatrzyć czy rzeczywiście nie można niektórym osobom rozwiedzionym jakos pomóc. I o tym mówił i mysli papież Franciszek. Ma dylemat, bo nie chce też łamać prawa Boże i Kościoła a jednocześnie chce pomóc takim ludziom. To dobry gest - łączność z tymi, którzy pragną być blisko Boga, przyjmować sakramenty a jednocześnie miec przy sobie bliską osobę. Nie każdy jet w stanie żyć w samotności.

pitong

dark

dark

TOMASZ-V.A.D · Gość

Kościół nie wypędza, ale nie zezwala na przyjmowanie Komunii oraz na inne funkcje w Kościele. I tak jak już wcześniej pisałem - nie chodzi mi o wszystkich rozwodników, ale o tych, którzy walczyli o zachowanie związku małżeńskiego, ale druga strona domagając się rozwodu wywalczyła go w sądzie. Ważne jest, aby małżonka/małżonek walczący o zachowanie małżeństwa nie miał określonej winy jako że przyczynił się do rozpadu, że się rozwodu domagał. Dla tych walczących do dalsze trwanie małżeństwa powinno się jakieś prawa przyznać. Ci, którzy się przyczyniają do rozpadu małżeństwa, u których orzeczona jest wina nie powinni być dopuszczani, ponieważ nie można sobie robić kpin z sakramentu małżeństwa, łamać przysięgi aby potem składać tez inną. Jesli jednej się nie dochowało to i kolejnej się nie dochowa.

Warto jednak pomyśleć o takich oosbach i ułatwić im przyjmowanie sakramentu nawet wtedy, gdy zwiążą się z kimś. W końcu jeśli nie z winy takiej osoby rozpada się małżeństwo to dlaczego taka osoba ma cierpieć przez głupotę współmałżonka, który chciał rozwalić małżeństwo?

exe

W diecezji gliwickiej jest tak, że w szczególnych wypadkach, biskup może udzielić uroczystego Błogosławieństwa osobom będącym w powtórnym związku, jeśli zaręczy proboszcz danej parafii o szczególnie silnym i wyrazistym życiu w Chrystusie tej rodziny, a podstawą jest ślub życia w czystości, czyli jak brat i siostra nawet w obliczu uprzedniego posiadania potomstwa.

Jest to podyktowane w tym ostatnim przypadku dobrem dzieci, aby nie zabraniać przychodzić im do Jezusa, zgodnie z Pismem.

TOMASZ-V.A.D · Gość

Mnie zawsze martwi fakt, że jedni ludzie cierpią przez innych i przez to są w jakiś sposób ograniczeni. O ile w żadnym wypadku nie nadałbym żadnych praw kościelnych związkom homoseksualnym oraz osobom, które świadomie rozwaliły sakramentalny związek małżeński, tak osobom, które broniły sakramentu małżeństwa i nie godziły sie na rozwód przyznałbym niektóre prawa, tak aby mogły uczestniczyć w życiu Kościoła i aby też nie pozostawały same - każdy powinien miec kolejną szansę miłości drugiej osoby. Samotność nie zawsze jest dobra a wytrwać w takim stanie moga naprawdę silnie psychicznie osoby. Nie każdy tak silną psychike posiada.

Jestem raczej stanowczym przeciwniekiem łamania prawa kościelnego, ale w niektórych przypadkach zrobiłbym wyjątek - ale tylko w takich, jak ten wcześniej wspominany. Po prostu szkoda mi tych ludzi.

pitong

dark

exe

Duśka · Gość

exe

Pokorny

. Spotkanie młodzieży świata z Papieżem zainicjował Wojtyła , ma ono na celu zjednoczenie młodych ludzi tej ziemi wokół jednego Boga, cel ze wszechmiar godny kontynuacji , poza igrzyskami tak naprawdę nie ma spotkania ludzi dobrej woli w tak wielkim wymiarze .
Pomimo moich negatywnych ocen ze względu na zbyt wyreżyserowane widowisko samo powitanie było spontaniczność tak w wyrazie jak i samej treści. Zachwycanie się inscenizacją może odzwierciedla poczucie estetyki ,chociaż w przypadku ŚDM wszystko było na najwyższym poziomie ,takie odniosłem wrażenie.
Z zaciekawieniem a może nawet z pewnym przejęciem oglądałem otwarcie tych dni , to było naprawdę wzruszające wrażenie ,wyobrażam sobie bycia tam i oglądanie tego na żywo. Zbliżenie twarzy młodych ludzi ich reakcję taki beztroski śmiech ,często nawet płynące po policzkach łzy wydawały się nad wyraz autentyczne, realne ,nie reżyserowane. Widać było radość z życia tych młodych ludzi . Było to bardzo wzniosłe spotkanie o wielkim duchowym przeżyciu
Wsłuchując się w przesłania zapamiętałem jedno, wydaje mi się dziś fundamentalne. Papież Franciszek powiedział:

„Martwi mnie gdyż spotkałem młodych którzy ulegli iluzji i są już przedwczesnymi emerytami którzy rzucili ręcznik zanim zaczęła się walka”

Tak głębokich przekazów nie miał Wojtyła
Pytanie ile z tych przesłań pozostanie w katolikach ile tych przesłań zaniosą do swych domów . Przepiękna inscenizacją doskonale zorganizowane widowisko, spokojne, i ten właśnie nie wymuszony spokój był całym sednem.
Niezwykle przesłanie młodej Syryjki z Aleppo zrobiło na zebranych i na mnie ogromne wrażenie Czytająca z kartki napisany w języku angielskim tekst młoda sympatyczna Syryjka w którą wpatrzyły się wszystkie oczy przekazała takie słowa:

Codziennie ocieramy się o śmierć Zabrano nam sens życia.

Co można do tego dodać? Jak może w tej sytuacji brzmieć przesłanie niezwykle pobożnego Błaszczaka który stwierdził że tylko przejęcie władzy ustrzegło nas przed uchodźcami.
Jak może tak twierdzić ktoś kto mieni się człowiekiem?
Kiedy słyszymy że np w Aleppo zginęło 200 tyś istnień nie robi to na nas większego wrażenia ,100 200 300 tyś to dla nas abstrakcja ,Natomiast gdy słyszymy że zginęła Syryjska dziewczynka z czerwoną kokardką we włosach bawiąca się pluszowym misiem lub zginął mały chłopiec jadący niebieskim rowerkiem na którego spadla bomba wtedy ten dramat ma inny wymiar.
Czy nie jesteśmy nazbyt sprywatyzowani zamknięci w swoich prywatnych świątyniach zamknięci na tragedię innych?
Czy nie mamy ludzkiej twarzy?
Takie jest przesłanie usłyszane w Brzegach jest ono tak wielkie jak wielkie jest słowo człowieczeństwo

exe

Ja również śledziłem ŚDM .
Wszystkie te wspomniane przez Ciebie elementy także odcisnęły się w mojej pamięci.
Owa młoda Syryjka, o dziwo, powiedziała coś bardzo znamiennego:
"Módlcie się za nas". Nie było wezwania do jakiejś walki zbrojnej, ale do modlitwy.

O polityce wobec uchodźców papież powiedział o inteligentnym podejściu do sprawy. Jest to znamienne, bo trzeba wszystkie wysiłki włożyć w to, aby nie niszczyć komunii wśród chrześcijan.