KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

Duśka · Gość

Uważam , że msze św. dla dzieci powinny być osobno i specjalnie pod tym kątem prowadzone , ponieważ na normalnych mszach się poprostu nudzą . Dom Boży jest domem modlitwy i tak powinno być . Cisza , spokój , pełne skupienie .

exe

TOMASZ-V.A.D · Gość

exe

A to nie wiedziałem, że są takie odstępstwa od reguły ... Faktycznie, martwi mnie takie podejście do sprawy ...

Duśka · Gość

Kiedyś raz byłam na 12.00 . Masakra. Wogóle księdza nie słyszałam . Teraz przeniosłam się na 18.30. Słyszę księdza ale często są momenty ,że jest zagłuszany przez dzieci i to ganianie po kościele , rodzice nie reaguja zazwyczaj. Mamy mszę św. rano ale chyba rodzicom nie chce się wstać , żeby iśc z dziećmi .

exe

Jednak nikt nie zwolni człowieka z wysiłku otwarcia swego serca na Boga, a tu nie ma miejsca na alibi, że dzieci przeszkadzają...

Duśka · Gość

Oczywiście , że nie ma na to usprawiedliwienia. Trudno jednak godnie przeżywać Eucharystię. Mnie naprzykład zależy na pełnym uczestnictwie i możliwości skupienia się , gdyż poważnie traktuję mszę św. a nie na zasadzie '' podbicia karty''. Zastanawiam się nad przejściem do niemieckiego kościoła, tylko muszę rozwiążąć sprawę spowiedzi . Narazie jestem na etapie rozeznania.

TOMASZ-V.A.D · Gość

Doskonale wiem jak to jest, gdy dzieci przeszkadzają. Ja nie mogę się skupić, gdy dzieci biegają. Ja co prawda nie pozwalam dzieciom wariować w Kościele, ale czasami i córka trochę pobiega i to już jest dekoncentracja. Jednak gdy to jest msza dla dzieci to nie na wszystko reaguję. Jeśli jest msza dla dorosłych to dzieci mają siedzieć grzecznie.

Wiem jednak, że z dziećmi bywa różnie i nie zawsze da się wybrać z dziećmi na konkretną godzinę, dlatego rozumiem tez tych, którym się to nie udaje, ale gdy rodzice mają więcej niż jedno a nawet dwójkę dzieci. Z jednym dzieckiem da się spokojnie wybrać.

Ja bardzo lubię słuchać kazań, ale ja dzieci krzyczą a tym bardziej jest kiepskie nagłośnienie Kościoła to nie da się słuchać, dlatego jestem przeciwny udziałowi dzieci w mszach dla dorosłych. Niech mają własna mszę, ale am też ważne jest aby dzieci słuchały a nie biegały i wariowały pod ołtarzem. I to jest już kwestia zależna od rodziców a że rodzice mają w głębokim poważaniu to co robią ich dzieci to już inna sprawa. Trzeba rodziców uświadamiać jak powinni dbać o dzieci w Kościele. Niektórzy maja tak chore podejście do wychowywania dzieci, że nawet nie warto z takimi podejmować rozmowy - niech ktoś zwróci uwagę ich dziecku a już taki zamęt robią, jakby dziecko było szczególnie skatowane.

Tylko normalny i szanujący sacrum człowiek będzie wiedział, że dziecko ma trzymać krótko i ma ono siedzieć grzecznie, wtedy z takim dzieckiem można przyjść na mszę dla dorosłych.

Duśka · Gość

Ujmę to tak:
I jakoś Bóg który ma władzę nad światem nie rzuca mi kłod pod nogi by nauczyć mnie pokory i ukarać za grzechy. Więc może to że żyję w zgodzie ze sobą i z nim (bynajmniej według mojej wizji) świadczy o tym ,że Bogu najbardziej zależy na szczęsciu swoich owieczek

Powyżej natknęłam się na taki wpis jednego człowieka. Zaczynam powoli rozumieć dlaczego mają niektórzy taki '' olewacki'' stosunek do wiary i Boga . :?

Natomiast odnośnie mszy dzieci natknęłam się na to ;

Dlatego też, Dyrektorium zaznacza, że «dzieci maleńkie, które nie potrafią lub nie chcą uczestniczyć we Mszy św.» mogą przebywać w oddzielnym miejscu, pod opieką kilku dorosłych. Wówczas przyprowadza się je do kościoła na błogosławieństwo kończące Eucharystię (DMD 16).

Innym możliwym rozwiązaniem – z udziałem dzieci już nieco starszych – jest urządzenie dla nich w osobnym miejscu specjalnej liturgii słowa dostosowanej do ich potrzeb, a przebiegającej równolegle do celebracji w kościele. Dzieci przyprowadza się do kościoła, gdy rozpoczyna się liturgia eucharystyczna, by uczestniczyły w niej razem z dorosłymi (DMD 17). Zalecenia dodają jednocześnie, że dobrze byłoby, aby «przewodniczący liturgii słowa dla dzieci koncelebrował Eucharystię z przewodniczącym liturgii słowa dla dorosłych» (2).

Dokument jednocześnie zastrzega, aby dzieci «nie poczuły się jakby lekceważone», ze względu na inny tryb uczestnictwa w liturgii,. W związku z tym, Dyrektorium wskazuje na pewne elementy dowartościowujące dzieci uczestniczące w takiej liturgii. Są to: pouczenia wypowiadane na początku i końcu Mszy, a także powierzone im pewne funkcje liturgiczne, np. przynoszenie darów do ołtarza, wykonanie śpiewu (DMD 17).

TOMASZ-V.A.D · Gość

U nas w wakacje nie ma takiej aktywnej mszy dla dzieci, gdyż jest znacznie mniej dzieci, ale w czasie tej mszy dla dzieci nawet w wakacje nikt się nie dziwi dzieciom biegającym, bo to jest ich msza. Natomiast od początku roku szkolnego na tych mszach śpiewają dzieci, są części w których one się udzielają. Nie ma jednak możliwości robienia oddzielnej mszy dla dzieci gdzieś obok. Myślę, że już taka msza dla dzieci wiele im daje a jak ktoś chce słuchać kazań także dla dorosłych to musi pójść najwyżej dwa razy na mszę - czego nie robi się dla dzieci i dla wiary. Dla dzieci idzie się na mszę dla dzieci a dla wiary idzie się drugi raz na mszę dla dorosłych. W końcu niedziela to dzień przeznaczony dla Boga.

Duśka · Gość

Jest okres wiekowy , jak pokomunijny , gdzie dziecko może samo iść do kościoła, jest na tyle już duże , że swobodnie poradzi sobie samo przez tą godzinę będąc na mszy św. Raczej jest problem z malutkimi dziećmi . Wiadomo , ze rozrywa ich energia :wink: . Długo nie usiedzą czy nie ustoją w jednym miejscu. Nawet widziałam jak jedna matka przynosiła kolorowanki i kredki , żeby dziecko jakoś przetrzymało tą godzinną mszę św. :wink:

Water-mix

nie pojmuje waszego podejścia do dzieci. To są nasi bracia mniejsi przecież :)
Do Koscioła nie chodzi się po to, żeby wpadać w stan ekstazy w stanie ciszy , tylko
po to by jednoczyć się z Bogiem i Chrystusem
Co wam przeszkadzają biegające dzieci?

Duśka · Gość

Z całym szacunkiem, ale nie licz bracie, że usłyszysz głos Boga pośród hałasu, ale przede wszystkim w ciszy,w sensie wewnętrznym.

Water-mix

szok.

Przynosili Mu również dzieci, żeby ich dotknął; lecz uczniowie szorstko zabraniali im tego. A Jezus, widząc to, oburzył się i rzekł do nich: "Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im; do takich bowiem należy królestwo Boże. Zaprawdę, powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego". I biorąc je w objęcia, kładł na nie ręce i błogosławił je.

Napewno wcześniej je uciszał żeby nie biegały. 8)

Duśka · Gość

Tu chodziło o błogosławieństwo dzieci i kwestie chrztu . A wracając do mszy - jestem za , jednak jak wyżej pisano powinny być msze św. specjalnie przeznaczone dla dzieci .
Nie każdy lubi rozproszenie w formie '' piaskownicy'' w Domu Bożym .

Water-mix

Duśka · Gość

Uważam ,że msza św. dla dzieci jest dobrym pomysłem , a dlaczego ?. ponieważ kiedyś nie miałam za bardzo wyjścia i ,żeby być wogóle na mszy w danym dniu poszłam na tą dla dzieci , inaczej bym nie była na żadnej i grzech ciężki na koncie bym miała.
Do czego zmierzam. Będąc na tej mszy to bardzo mi się podobała. Kapłan rozmawiał w czasie kazania z dziećmi , zadawał im pytania i odpowiadały chętnie i zauważyłam , że bardzo były skupione na tym co mówił kapłan i były spokojne mimo , że było ich tam sporo . Uważam dlatego ,że taka forma mszy przyciągnie potem dzieci i w wieku dorosłym nie byłoby tak jak mamy dziśiaj . Jak to się mówi '' wiara od kolebki''. Tylko nie wprowadzajmy dzieciątek od mszy św. dla dorosłych , to tak jakbyśmy dali dziecku Biblię do poczytania dla dorosłych , a nie dla dzieci .

Ps. Idę z ptaszkami pogadać do parku. Podobno tak Franciszek robił . To nie był sarkazm :P .

Water-mix

hehe też tak czasem robie , ostatnio bardziej wieczorami:)
miłego spacera :)

TOMASZ-V.A.D · Gość

Duśka · Gość

Duśka · Gość

Dzieci też powinny przychodzić do kościoła nawet jak byłam na mszy św. w niedziele akurat w niemieckim kościele, to taki starszy już ksiądz mówił o przyprowadzaniu dzieci do kościoła , widać , że był trochę zły chyba bo w niemieckim kościele nie ma dzieci wogóle i coś musiało spowodować , że zrobił takie kazanie . A u nas dziśiaj w polskim było takie jedno roczne dziecko ,było grzeczne ale tak tyłkiem jeżdziło po posadzce w kaplicy , że wzbudziło zainteresowanie wszystkich , że nawet odprawiający mszę ksiądz powstrzymywał się ledwo od smiechu, cięzko było nie śmiać się jak wyprawiało takie akrobacje . :wink: . Słodko to wyglądało .

TOMASZ-V.A.D · Gość

Duśka · Gość

Mnie właściwie chodziło o to, co spowodowało ,że tak nagle i tak wręcz ''obsesyjnie''tego się domagano , coś się dzieje , coś jest nie tak widocznie . A czy to przyniesie efekty Question

. Chyba raczej nie . Bywam też na niemieckich , jak czasem po pracy zmęczenie jest i za daleko mam do swojego to zawsze nawet w niedziele jest tak lużno między ławkami , że można biegać :P . Wiem , że to nie jest śmieszne , ale mogę mieć cały rząd dla siebie , a może i nawet dwa .

TOMASZ-V.A.D · Gość

Myślę, że tutaj znajdziemy coś ciekawego w kwestii podejścia do wiary, które często jest inne niż być powinno a może myślimy tylko inaczej a robimy inaczej? Wyjaśnienia prezentowane w tym tekście powinny nam ułatwić podejście do wiary:

[link widoczny dla zalogowanych]

Według mnie bardzo dobrze jest przedstawiona kwestia wiary.

wybrana

Jezus, narodził się na ziemi, byśmy otrzymali Nowe Przymierze z Bogiem, Łaskę Zbawienie, nowe zasady wyznawania wiary. Jezus żył w śród ludzi, czynił cuda, dawał świadectwa, nauczał: jaki jest Bóg, jak wygląda Królestwo Boże, jak mamy się modlić, jak mamy wyznawać naszą wiarę, jakimi ludzmi mamy być, co stanowi dla nas największą wartość w naszym życiu.
Jezus nauczał, że Bóg jest miłością, że kocha każdego człowieka ( nawet grzesznego) wielką bezwarunkową miłością, ze pragnie zbawienia każdego człowieka. Jezus nauczał ludzi prostych, prostym językiem, a jak nie rozumieli Jego przypowieści, to je im objaśniał.
Jezus nauczał: że miłość do Boga, bizniego i siebie samego jest naszym największym przykazaniem i zasadą naszego życia.
Czy my jako ludzie poznaliśmy Go? Czy Kościół, którego obowiązkiem było wpoić nam wierzącym i ufającym mu, tą prawdę nam przekazał w sposób prawdziwy? Przez 50 lat swojego życia słyszałam, że Bóg jest okrutny, że mamy w każdym momencie bać się kary Bożej, tak, jakby tylko Bóg czekał tylko na okazje ukarania człowieka.
Nie uczono mnie prawdziwego obrazu Boga, dlatego nie kochałam Go, bo kto chce kochać ze strachu, kto chce kochać kogoś okrutnego, władczego. Trudno, by ta miłość samoistnie się wyzwalała, a wręcz przeciwnie w człowieku narastał bunt.
Nie uczono mnie obrazu Boga jaki przedstawiał Jezus. Poznałam Boga i Jego obraz dopiero po przeczytaniu Pisma Świętego Nowego Testamentu. Kiedyś w moim młodym wieku, Biblia nie była pismem powszechnym.
Czuję się oszukana, bo nie uczono mnie prawdziwego obrazu Boga, Boga o jakim czytamy w naukach Jezusa. Nie uczono mnie, że Bóg jest miłosierny i pragnie w każdym momencie naszego nawrócenia, że możemy mu ufać i mieć zawsze oczy zwrócone do Niego, bo On jest zawsze z nami, słyszy nas i niejednokrotnie działa w naszym życiu.
Dlatego wiara w ludziach jest taka słaba, bo ludzie nie poznali i pokochali prawdziwego Boga, Boga o jakim nauczał Jezus Chrystus.Wyzwalanie poprzez kazania ciągłego poczucia grzechu i upadku człowieka, nie przyczyniało się do wzrostu duchowego. Człowiek ciągle myśląc o swoim grzechu nie rozwijał się duchowo, bo tkwiąc w myślach swojej grzeszności nie potrafił nie jednokrotnie sam sobie wybaczyć. Nie potrafiąc wybaczyć sobie własnego grzechu ulegał dalszemu zniewoleniu w swojej grzeszności i własnie to blokowało go przed otwarciem swojej duszy na radość obecności Bożej w jego życiu. Również przez taki stan duszy ciężko jest również wybaczyć krzywdy innym ludziom. Za mało byliśmy pouczani o miłosierdziu Bożym. Za mało uczono nas, że mamy być miłosierni dla innych, jak i również dla siebie. Uczono mnie, jak brzmią przykazania miłości, ale jakże rzadko słyszałam, że to są podstawowe przykazania jakie Jezus nam dał, byśmy przede wszystkim się nimi kierowali. Za mało według mojego zdania nauczano, że miłość jest najważniejsza w życiu człowieka, i , że wszystko co robimy powinno być z nią łączone. Zbyt dużo w naukach kościelnych było straszenia, zniewolenia, a zbyt mało przekazywano, że Bóg jest przede wszystkim miłością i w nas będących częścią Boga ta miłość powinna królować. Miłość - nie strach.

Poznałam moc i działanie Boga wtedy, gdy Bóg sam pokazał mi, że jest przy mnie, że działa i wspomaga. Moje serce i oczy są całkowicie zwrócone do Niego, bo nie tylko wierzę, ale również wiem, że jest żywy i prawdziwy i, że działa, a jego miłość jest niepojęta i bezwarunkowa.
Przebaczyłam tym, co mie źle nauczali, ale żal troszeczkę pozostał

maly_kwiatek · Gość

wybrana

Tak mały_kwiatku - chwała Ojcom Kościoła za to, że Kościół tak pięknie się zmienia.

dark

wybrana

dark - nie zupełnie się z tobą zgodzę. Jeżeli prześledzimy historię Kościoła i 5 wieków prowadzonej inkwizycji, to jak zaufać mieli wierni Kościołowi ? zwłaszcza, że Ewangelia stała się dostępna i czytający ją odkrył fałsz w głoszeniu wiary w stosunku do prawd zawartych w naukach Chrystusowych. Przykazanie Boże mówi - nie zabijaj, a ile istnień ludzkich osądzono i zabito, i to powołując się na wiarę.
Jezus nauczał, by nie sądzić, by kochać bliźniego, by kochać nieprzyjaciół, że mamy się wzajemnie miłować, przebaczać. Jak te nauki propagował w swojej posłudze Kościół. Czy te nauki będąc przykładem wiary - stosował ? Czy te nauki głosił i nauczał ?
Nie tak nie było, okrucieństwo i rządza władzy była motorem działania. Fałsz w głoszeniu prawdziwego Boga spowodował, że świat odwrócił się od Boga. Świat, ludzie idą prowadzeni przez ducha zła. To zło zniewoliło ludzi i dlatego ludzie czynią tyle zła. Kościół jest święty, bo założył go Jezus Chrystus i grzeszny, bo ludzie którzy się w nim znajdują są grzeszni. Jaki duch w nim zwycięża, taka jest osiągana świętość Kościoła. My wszyscy ochrzczeni wyznawcy Jezusa Chrystusa należymy do Kościoła i musimy starać się, by nasz Kościół razem z nami wzrastał w świętości Bożej.

Duśka · Gość