KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

exe

"1 Alleluja.
Miłuję Pana, albowiem usłyszał
głos mego błagania,
2 bo ucha swego nakłonił ku mnie
w dniu, w którym wołałem.
3 Oplotły mnie więzy śmierci,
dosięgły mnie pęta Szeolu,
popadłem w ucisk i udrękę.
4 Ale wezwałem imienia Pańskiego:
"O Panie, ratuj me życie!"
5 Pan jest łaskawy i sprawiedliwy
i Bóg nasz jest miłosierny.
6 Pan strzeże ludzi pełnych prostoty:
byłem bezsilny, a On mię wybawił.
7 Wróć, moja duszo, do swego spokoju,
bo Pan ci dobrze uczynił.
8 Uchronił bowiem moje życie od śmierci,
moje oczy - od łez,
moje nogi - od upadku.
9 Będę chodził w obecności Pańskiej
w krainie żyjących.

(Wlg 115)

10 Ufałem, nawet gdy mówiłem:
"Jestem w wielkim ucisku".
11 Powiedziałem w swym przygnębieniu:
"Każdy człowiek kłamie!"
12 Cóż oddam Panu
za wszystko, co mi wyświadczył?
13 Podniosę kielich zbawienia
i wezwę imienia Pańskiego.
14 Moje śluby, złożone Panu, wypełnię
przed całym Jego ludem.
15 Drogocenną jest w oczach Pana
śmierć Jego czcicieli.
16 O Panie, jam Twój sługa,
jam Twój sługa, syn Twojej służebnicy:
Ty rozerwałeś moje kajdany.
17 Tobie złożę ofiarę pochwalną
i wezwę imienia Pańskiego.
18 Moje śluby, złożone Panu, wypełnię
przed całym Jego ludem.
19 na dziedzińcach domu Pańskiego,
pośrodku ciebie, Jeruzalem."

Jakżesz porażające jest w swej pouczającej wartości wyznanie psalmisty, któremu Bóg dał łaskę uświadomienia sobie, że ucisk, niepowodzenie, czy też nieszczęścia - nie są śmiercią człowieka, który zataracając się w takim ich pojmowaniu narzeka, bluźni, etc. - lecz są elementem wynoszącym miłującego cnotę na wyżyny niebieskie:
"10 Ufałem, nawet gdy mówiłem:
"Jestem w wielkim ucisku".
11 Powiedziałem w swym przygnębieniu:
"Każdy człowiek kłamie!"
12 Cóż oddam Panu
za wszystko, co mi wyświadczył?
13 Podniosę kielich zbawienia
i wezwę imienia Pańskiego."

Jeśli więc, Siostro, Bracie - nie wzywasz z ufnością Imienia Pańskiego w tych dramatycznych chwilach, a raczej oskarżasz, to co możesz wtenczas o sobie powiedzieć?

Tymczasem bądź, jak psalmista, świadom mocy swej w Bogu:
"O Panie, jam Twój sługa,
jam Twój sługa, syn Twojej służebnicy:
Ty rozerwałeś moje kajdany."
, ponieważ:
"Ci, którzy Panu ufają,
są jak góra Syjon,
co się nie porusza, ale trwa na wieki.
2 Góry otaczają Jeruzalem:
tak Pan otacza swój lud
i teraz, i na wieki." (Ps 125, 1-2)

Przestańcie się więc Drodzy Moi bać w trudnych chwilach, ponieważ:
" Drogocenną jest w oczach Pana
śmierć Jego czcicieli." (Ps 116, 15)

Tyleż człowiek myśli, wyobraża sobie, a przecież:
"Pan zna ludzkie zamysły, [wie] że są one marnością" (Ps 94, 11 BT V)