KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

Oliwia Kozioł

Co może zrobić osoba która już utraciła zbawienie ,potrzeby duchowe i potrzebę miłości, jak na przykład ja?:( Przez ostatnie 4 miesiące miałam problemy z nałogiem który powoli zajmował pierwsze miejsce w moim życiu.. Jezus pragnął wejść do mojego serca lecz ja jakoś nie przyjmowałam Jego aż w końcu przestał mnie nawoływać.. Na początku Marca przeczytałam w Biblii słowa „kładąc przed wami życie i śmierć..” oraz fragmenty o sądzie ostatecznym. Przez cały ten miesiąc pojawiały się silne natchnienia duchowe zazwyczaj do tego aby odmawiać różaniec, lecz jakoś tego nie robiłam i jakaś ciemna moc powoli ogarniała moją duszę. Po powrocie z rekolekcji o uzdrowienie gdzie przypadkiem leżał obrazek zawierzenia Jezusowi przez Marię (choć słowa te wtedy miały dużą moc to nie zawierzyłam się) poczułam straszny lęk, kompletny brak nadziei, i zaczęłam ciągle napotykać rzeczy związane ze śmiercią które inni też widzą gdy im wskazuję... Przeczytałam też wtedy w Dzienniczku Faustyny słowa „a jeśli udaremnią łaski moje, (...) zostawiam ich samym sobie.” oraz w Biblii słowa „Niemożliwe jest dla tych którzy zostali oświeceni (…) a jednak odpadli aby odnowić ku nawróceniu...” (Hbr. 6, 4-6) (podobno dotyczy osób na drodze narodzin duchowych którzy zawrócili tak jak ja:( (zajezusem.pl)) Od tej pory Bóg zupełnie przestał ingerować w moim życiu, Duch święty też przestał poruszać i nie mogę nawiązać kontaktu z Panem Bogiem poprzez np. modlitwę.. Jak powinnam się modlić w takim przypadku, czy można jakoś negocjować? Z góry dziękuję i przepraszam za długi list...

exe

Prostaczek

Exe wyjaśnił wszystko :)chciałbym ci tylko powiedzieć byś pamiętała, że to że nie odczuwasz takiej potrzeby jak kiedyś do pomodlenia się np na rozancu nie oznacza, że coś utraciłas, że zostalas opuszczona bo nie wykorzystałas okazji. Wiary nie należy opierać na uczuciach choć na początku to właśnie one dają słodycz i rozkosz . Z Bogiem i pamiętaj póki żyjesz jest możliwość i tylko ty możesz wybrać nikt z żyjących nie stracił takiej szansy by wybrać Boga .

Odrowąż

Dopóki żyjesz, masz szansę. Nie poddawaj się. Walcz o swoje. Bóg nigdy nie opuszcza ludzi. To jest tylko nasze złudzenie. On zawsze nas wspiera. Weź za rożaniec. To będzie początek wspaniałej przygody ;)

Hejal

Tak naprawdę Bóg nie potrzebuje naszych różańców i modlitw. Czy staniemy się lepszymi odmawiająć różaniec? Musimy uznać Jezusa za naszego zbawiciela. On to zginął za nas grzeszników. Będziemy zbawieni gdy uwierzymy, że przelał krew za nas. Otwórzmy serce Chrystusowi.

Magnolia · Gość

Różańców nie ale modlitw tak.

Migdałek

Odwrotnie Magnolio. Nie Bóg potrzebuje naszych modlitw, ale my ich potrzebujemy.

MariaMagdalena

dokładnie

MariaMagdalena

https://www.youtube.com/watch?v=jzwMh3bC2iI zobacz sobie do końca przydługie ale warto zobaczysz o co chodzi gdze jesteś i kto ci pomoże i bo On z nikogo nie zrezygnuje... a jak sie modlic-targować jak Abracham prosić jak kobieta kaananejska która prosi błaga uparcie jak jej Jezus mówi że niedobrze jest zabrać dzieciom a dać psom to ona mówi tak ale i szczeniętom daje sie okruchy które spadną z stołu.
Jak ślepiec idź na oślep za Jezusem i krzycz Ulituj sie najemną....
Modlitwa ma być uparta namolna wręcz beszczelna w swym uporze jak w przypowiesci o tym co w nocy przyszedł do przyjaciela i pukał bo chciał chleba jak nie ze względu na przyjaźń to na jego natręctwo wstanie i da mu o co prosi.
Bóg cie kocha i stale woła czasem woła właśnie m,ilcząc i czeka!

GrasOne

MariaMagdalena

[link widoczny dla zalogowanych]

exe

MariaMagdalena

exe grzechy Przeciw duchowi św nie bedą wybaczone bo prowadza do stylu zycia gdzie niema miejsca na zal to takie grzechy stałe

Grzeszyć licząc zuchwale na miłosierdzie Boże, -trudno załować za grzechy i przepraszać myślac zuchwale że ma sie to gdzeć bo bóg i tak wybaczy
Rozpaczać albo wątpić w miłosierdzie Boże, trudno powiedzieć przepraszam zgrzeszyłem jeśli niewierzy sie zupełnie że Bóg wybaczy sam człowiek ogranicza w tym wypadku poskie miłosierdzie
Sprzeciwiać się uznanej prawdzie chrześcijańskiej,-tu nie chodzi o wątpienie tylko o głoszenie
Zazdrościć bliźniemu łaski Bożej,-zakłada ze on ma więcej że mnie mojej nie wystarcza i tu nie chodzi o takie wow ja bym chiała byc taka dobra taka mądra taka święta chwiała bym objawienia nie tu chodzi o nie nawiśc i złorzeczenie bliźniemu z powodu łaski Bożej
Mieć zatwardziałe serce wobec zbawiennych napomnień tu nie chodzi o 1-2 napomnienia i dowidzenia napomnienie czasem kruszy mury serca bardzo długo, ale jeśli się je ignoruje zatwardziale można umrzeć w niełasce
Aż do śmierci odkładać pokutę i nawrócenie.to sie łaczy z 1 i przed ostatnim

Magnolia · Gość

A jakie to są grzechy Question

exe

MariaMagdalena

Moim zdaniem ,i tak mi to tłumaczył spowiednik ale też podkreślająć"moim zdaniem"bo strikte kosciół tego nie wyjaśnia zwrot w życiu jest owocem współpracy z łaską boża z napomnieniami-co wyklucza pełnię zatwardziałości

MariaMagdalena

Moim zdaniem ,i tak mi to tłumaczył spowiednik ale też podkreślająć"moim zdaniem"bo strikte kosciół tego nie wyjaśnia zwrot w życiu jest owocem współpracy z łaską boża z napomnieniami-co wyklucza pełnię zatwardziałości to raczej nieczułość na łaskę brak współpracy lenistwo gnusność .

bo u podstawy tej zatwardziałości o której mówimy jest nazwanie łazki bożej przekleństwem dobra złem "Z Ewangelii możemy wywnioskować, że Bóstwo Jezusa Chrystusa w czasie Jego ziemskiego życia, ukryte pod postacią Syna Człowieczego nie było wówczas jeszcze tak oczywiste,ale w Jego życiu (cudach, znakach, nauczaniu) wyraźnie przejawiała się moc Ducha Świętego, dlatego też tak mocno potępił On nazywając grzechem przeciw Duchowi Świętemu (Mk 3,29) rodzaj bluźnierstwa wypowiedzianego przez faryzeuszy. Twierdzili oni bowiem, że moc Jezusa pochodzi od szatana, że mocą złego wypędza On złe duchy. "

"Grzech przeciwko Duchowi Świętemu polega na nazwaniu tego co dobre złym, a tego co złe dobrym: buntem polegającym na odrzuceniu tego, co pochodzi od Boga i przypisaniu tego Szatanowi. Faryzeusze twierdzili, że Jezus ma moc od diabła (Mt. 12:24), choć wiedzieli, że przyszedł od Boga (J. 3:2). Ta wypowiedź uwieńczyła długi proces odrzucania przez nich dowodów, że Jezus jest od Boga. Stawali w tym większej opozycji do Niego, im bardziej rosła Jego popularność wśród narodu. Każda konfrontacja z Nim ujawniała ich hipokryzję. W końcu posunęli się do tego, aby nazwać cuda czynione mocą Ducha Świętego demonicznymi manifestacjami.

Grzech przeciwko Duchowi Świętemu polega na nazwaniu tego, co od Boga, demonicznym. W związku z tym, że to Duch Święty przekonuje nas o grzechu i prawdzie, oznacza to zaparcie się Jego mocy. Osoby, które popełniły ten grzech nie mają już wyrzutów sumienia. Są poza punktem, gdzie Duch Święty może działać na ich sumienie i przekonywać ich, tak jak Szatan, gdy z jedną trzecią aniołów strącony został na ziemię (Ap. 12:8-9). Ten grzech oznacza stały opór wobec prawdy, co kulminuje, jak w przypadku faryzeuszy i Szatana, odrzucenie jej i wybranie w jej miejsce własnej drogi.

Sumienie, które oswoiło się z odrzuceniem Prawdy Bożej staje się twarde, tak jak sumienie faraona w czasach Mojżesza, tak iż przestaje słyszeć głos Ducha Świętego. Obawa, że popełniło się go, gdyż sumienie jest jeszcze wrażliwe na głos, który przekonuje o grzechu, sądzie i sprawiedliwości (J. 16:18 ).

Niemniej chrześcijanin, którego sumienie gani za wybór niewłaściwego powinien prosić Boga o moc, aby czynić dobrze i starać się żyć w zgodzie z Prawdą Bożą. Osoba, która nie podąża za głosem Prawdy, zagłusza głos Ducha Świętego, przez co zmierza tam, gdzie znaleźli się faryzeusze. W końcu przypisze diabłu, to co pochodzi od Boga, a przyjmie nauki diabła, jako boże. Upór w nieposłuszeństwie wobec boga i Jego prawd przechodzi w zatwardzający serce nawyk, który trudno przełamać. Biblia mówi o tym w słowach: „I dlatego zsyła Bóg na mich ostry obłęd, tak iż wierzą kłamstwu” (2Tes. 2:11)" geneza tego grzechu jest stałe zagłuszanie sumienia wybieraniem zła i nazywanie go dobrem

pitong

Moim zdaniem mądrze napisane. Nietrudno zauważyć, że jest możliwy właśnie ów upór, który jest dobrowolnym i trwałym odrzuceniem Prawdy na rzecz własnych bądź przyjętych od kogoś "prawd". Sądzę, że nie jest to proces szybki, ale po pewnym czasie walki z własnym sumieniem ono po prostu przestaje w ogóle dochodzić do głosu, przez co człowiek niewrażliwy na poruszenia Ducha Swiętego pozbawia się szansy na zbawienie. Ciężko to sobie wyobrazić, jak można tak być zatwardziałym, ale widać niestety można. Łaska Boża jest nieograniczona pod względem możności, lecz z miłości do człowieka Bóg ogranicza się naszą wolnością i to jest ciężkie do pojęcia, jak wszechmocny musi kochać, że tak się ogranicza...

exe

Rzeczywiście, słusznie mówicie, a Wasze wyjaśnienia są przekonujące i rzucają konkretne światło na metafizyczny problem nieistnienia w istnieniu, czyli niebytu w bycie (kwestia arystotelesowskiej koncepcji "możność-akt", co mnie nurtuje w aspekcie tego grzechu. Exclamation

Dziękuję Wam !

Oliwia Kozioł

No właśnie moja sytuacja jest taka jak to opisuje Maria Magdalena..:( Zatwardziałe serce, duże poczucie winy lub obojętność, oraz odczucie zupełnej samowystarczalności lub kompletna pustka, smutek, odłączenie od sił życiowych.. Ostatnio jednak moja mama dostała bardzo ciekawą i optymistyczną odpowiedź (do tej pory mało pozytywne hasła w moim otoczeniu i od ludzi) na to co mam robić i jak działać lecz na razie początki nie są najlepsze.. Będę się jednak starała pomimo poczucia bezsensu i marazmu aby było lepiej.. Ogólnie dziękuję wam za wasze komentarze, jest mi bardzo miło!

exe

Nieustannie pragnę zwracać uwagę Twoją na fakt, że poczucie winy jest tym czujnikiem, który chroni (jeszcze) przed stwardnieniem serca!
Trzeba Ci nieustannie zwracać się do Boga o ratunek !

Błogosławionej Niedzieli, siostro !

Oliwia Kozioł

Bardzo Dziękuję za radę! Tyle że to poczucie winy w dużej mierze może pochodzić od diabła niestety.. Nie jest łatwo prosić o ratunek gdy nabyło się poczucia zupełnej autonomii, nienawiści do siebie, brak potrzeby bliskich i dopiero co jakiś czas ujawnia się zupełne zagubienie.. Nawet przyzwyczaiłam się niestety do tego stanu i jest mi w nim jakoś dobrze ..Ale muszę jakoś próbować pomimo marazmowi.. Szkoda tylko że Pan Bóg nie jest jak taki rycerz który ratuje np. taką śpiącą królewnę jak ja z niebezpiecznej twierdzy bez pytania kogokolwiek o zdanie, sam najlepiej znając całą sytuację.. No cóż, widocznie to by było zbyt łatwo:( Dziękuję wam raz jeszcze i pozdrawiam..

exe

To prawda, ponieważ Bóg nie tropi człowieka, jak myśliwy zwierzynę. Bóg jest, jak przewodnik, wskazujący dokąd i jak iść drogą życia, albo jak ktoś bliski, podtrzymujący druha w wędrówce.
To wszystko w Psalmie 139.
Rzeczywiście, jest trudność w obudzeniu serca, jednak tą trudność warto pokonać poprzez ascezę, zaś na kolanach wyprosić moc wiary i zrozumienia.

Bóg z Tobą.

MariaMagdalena

Oliwia Kozioł Pan bóg nie jest jak rycerz zrobi dla ciebie o wiele więcej.
Wyobraź sobie ze śpiąca królewna(do której ksiąze bez cienia zmęczenia-przecież przyjechał na białym koniu i bez uszczerbku na zdrowiu-chroni go zbroja i ubił smoka) obudzi się otworzy oczy i stwierdzi że takiego księcia to ona nie chce... w wypadku księcia z bajki niema nic do gadania!
A Bóg? a Bóg Bóg zszedł na świat cierpiał chłód i ubóstwo. Potem głosił nauczał często cierpiąc odrzucenie , i niezrozumienie!A potem poszedł na smoka i śmierć bez miecza ale z miłością, dobrym słowem, dobrymi czynami ale ręce miał wolne , nie miał zbroi dla księżniczki pozwolił sobie zabrać i szaty, rece mi8ał wolne by zabrać całe ból całą kare przeznaczoną dla księżniczki, zabrać jej upadki, jej słabości, w walce o nią pozwolił przerorać się biczami ,ukoronować cierniami ,zameczyć do granic możliwości , wyszydzić i wyśmiać do bólu , w momencie cierpienia pozwolił naopuszczenie przez ojca , nie czół już nic tylko ból i pustkę, tęsknotę i strach, a potem skonał.W tym momencie Pokonał smoka i śmierć.Powstał z martwych i wtedy poszedł do księżniczki- i teraz podchodzi do księżniczki do mnie do Ciebie i pyta..."spójrz jak cię ukochałem ile zniosłem nikt Cię ni kocha bardziej niż ja , pokonałem tego co cię więzi, jesteś WOLNA, czy pokochasz mnie i pójdziesz zemną, czy mnie chcesz? "
-romantyczna wersja wyznania wiary;)
Ale żaden ksąże z bajki z tym równać się nie może.

MariaMagdalena

45 minuta Ks odpowiada na pytanie o grzech Przeciw duchowi św zadane w 43minucie https://www.youtube.com/watch?v=EkGB6M9AyqU

Oliwia Kozioł

Ja tak tylko sobie zażartowałam że Pan Bóg nie jest takim rycerzem, zdaje sobie sprawę z tego że to że o wiele więcej uczynił dla ludzi.. Fajnie że znalazłaś link na temat grzechu przeciwko duchowi św. choć trochę długi jest przyznam.. Jednak z tego co pisałaś wcześniej to faktycznie było tak u mnie że przestałam słyszeć głos Ducha Świętego i straciłam wyrzuty sumienia za wyjątkiem właśnie tego dużego poczucia winy który może wynika po prostu ze złości i pretensji do siebie, nie wiem..

MariaMagdalena

Oliwia ale nie musisz sluchac całości pytanie pada w43 minucie i wystatczy sobie puścić od tego momentu

Oliwia Kozioł

Ok, dzięki! Posłuchałam i wynika z filmiku że mnie generalnie nie dotyczy gdyż staram się zerwać z nałogiem, natrafiłam natomiast na coś takiego jak wpisałam w wyszukiwarkę jakiś czas temu (Katolik.pl):

Grzechy przeciwko Duchowi Świętemu:
1. grzeszyć zuchwale w nadziei miłosierdzia Bożego,
2. rozpaczać albo wątpić w łaskę Boża,
3. sprzeciwiać się uznanej prawdzie chrześcijańskiej,
4. nie życzyć lub zazdrościć bliźniemu łaski Bożej,
5. mieć zatwardziałe serce na zbawienne natchnienia,
6. umyślnie zaniedbywać pokutę aż do śmierci.

Z wymienionych to niestety raczej odnosi się do mnie 2, a 5 odnosił (teraz nie ma już tych natchnień choć dla przykładu w Niedzielę otrzymałam wyraźne ale wątłe światło co robić lecz bez natchnień- całe kazanie było jakby skierowane do mnie.. No ale wieczorem jakoś odpuszciłam modlitwę i już następnego dnia przypadkiem usłyszałam fragment jakieś audycji czy w telewizji że "Jezus nie może was nawrócić bo wy nie chcecie" oraz zaczęłam znów z większym natężeniem spotykać rzeczy związane ze śmiercią i rozkleiłam się na dobre parę dni.) Ale znów zaczynam się trochę modlić o wiarę oraz pomoc ale bez jakiegoś czucia czy nadziei.. Czy należy więc kontynuować w takim przypadku czy poczekać jakiś czas i znów próbować (zakładając że Pan Bóg zagniewał się na mnie znowu niestety i jakby odsunął..)

exe

Należy wytrwale, choć małymi krokami, podtrzymywać ten płomyk nadziei, aby nie zawładnął duszą i ciałem, demon południa.

Należy również zwrócić uwagę na fakt, że oczekiwanie na "czucie" nie jest właściwym, jako że "czucie sacrum" nie jest probierzem naszego poziomu duchowego.
Na pewnym etapie rozwoju, Bóg zabiera pociechę duchową, oczekując wyraźnego zaangażowania woli.

Jeśli człowiek tęskni za Bogiem, choć nie potrafi się modlić należycie, pochodzi ta oschłość od Boga. Jeśli nie tęskni i nie ma tytułem tego wyrzutów sumienia, pochodzi ta oschłość od złego.

Oliwia Kozioł

Jejku, widzę że jesteś jakoś super wtajemniczony w to wszystko Shocked

No właśnie tylko że ten płomyk nadziei zgasł u mnie niestety ale ostatnio Bóg próbował go ożywić lecz od razu nie reagowałam więc znów zgasł jakby i Pan Bóg odsunął się jakoś.. Coś na pewno wpuściłam do swojej duszy- podczas walki duchowej w Marcu wchodziła jakaś beznadzieja, nienawiść i lęk nie pochodzące ode mnie aż w końcu śmierć zaczęła prześladować :(