KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

robin625

Mam 30 lat. Jestem wierzący. Przez kilka lat był okres, że nie chodziłem do Kościoła. Wtedy zacząłem się modlić do Jana Pawła II o miłość, o kobietę która mnie zrozumie, doceni, o prawdziwą dobrą miłość. Życie miałem trudne, dom dziecka, molestowanie w dzieciństwie, bałem się miłości, stroniłem od dziewczyn. 2 tygodnie po mojej modlitwie poznałem Agnieszkę. Poznaliśmy się wcześniej na portalu randkowym ale do spotkania nie doszło. Potem, jakiś czas po tej modlitwie zadzwoniłem powiedziałem, że wydaje mi się wartościowa. Spotkaliśmy się 2 dni później. Od razu poczułem, że to ta kobieta, z pasjami, wartościami, delikatna, rozmowna, wspaniała. Zdobywałem ją długo. Nawet mnie do domu nie chciała zaprosić bo mówiła, że domu zaprosi mężczyznę swojego życia jak będzie go pewna. Czekałem, starałem się, spotykaliśmy się. W końcu zaprosiła mnie na studniówkę, potem do domu. Poznałem rodzinę, dziadków siostry, wiejska rodzina. I tu kolejne olśnienie, ja który nie lubiłem dzieci niesamowicie zżyłem się z jej 9 letnią siostrą, poczułem miłość rodziny, ciepło, coś o czym nigdy nie myślałem. Czułem się tam znakomicie, jeździłem, nocowałem, spędziłem tam święta. Było cudownie, żyliśmy w czystości, romantyczną, spokojną miłością. Do Kościoła wtedy chodziłem w kratkę, głównie za jej namową. Potem ona zerwała niespodziewanie bez powodu. Dalej się spotykaliśmy, ona nie wróciła ale widziałem, że jej na mnie zależy. Czekałem. Byłem coraz bardziej rozżalony. Pojechała na studia ze swojej wsi do wielkiego miasta. Kontakt się urywał. Wymigiwała się od spotkań. Ja w przypływie amoku wygarnąłem jej, że jest egoistką, że lepiej jak się zabiję niż będę znosił jej wahania nastrojów. Po tym zerwaliśmy kontakt. Ja się starałem, przepraszałem, nie chciałem tak powiedzieć. Nie odezwała się. Wysłała mi tylko życzenia. Pisałem ale bez odzewu. Parę razy odwiedziłem jej rodziców – była wściekła, dałem za jej nowe studia na mszę to też była bardzo niezadowolona. Wtedy zacząłem się modlić, wróciłem do Kościoła, wyspowiadałem się po kilku latach i prosiłem Boga, by mi jej nie zabierał. Nie mieliśmy kontaktu. Ona od tych kilku lat ciągle jednak zakładała konta na mojej stronie internetowej, czytała moje przesłania i eseje o życiu, Bogu, miłości itp. Jednak się nie odzywała i na mój kontakt nie odpowiadała. Od ok. 2012 roku zaczął się „pojawiać” w mojej duszy i myślach obraz Jana Pawła II i Ojca Pio. Ich obraz był bardzo wyraźny. Mówili, że mam się nie martwić, że wszystko się ułoży. Potem pojawiał się coraz częściej sam Ojciec Pio mówiąc do mojej duszy „Człowieku małej wiary, zaufaj mi”, „Ty się zajmij sobą, ja sobie z nią poradzę”, „Agnieszka będzie Twoją żoną”. Te i podobne przesłania Ojcia Pio były wyraźne i wielokrotne. Czasami nikły ma kilka tygodni, po czym wyraźnie się pojawiały, również np. w modlitwie zaraz po spowiedzi w Kościele. To mnie napawa ku dobru, wiele przez ten czas zrozumiałem, wiele się nauczyłem. Wzrastam. Moja wiara trwa. Poszedłem na terapię w związku z domem dziecka i molestowaniem, wiele zrozumiałem, wybaczyłem. Nic jednak w życiu w sprawie z Agnieszką się nie zmienia. Mija 4,5 roku. Ona ciągle czyta moją stronę, jest z kimś innym, mieszka u niego, zmieniła swoje poglądy z tego co wiem, kiedyś jej bohaterem od dzieciństwa był Piłsudski a teraz libertarianizm i anarchizm. Jestem zrozpaczony, że nic się nie dzieje. Jednocześnie jak szukam kogoś innego to Ojciec Pio mówi „Nie szukaj szczęścia tam gdzie go nie ma”, „Módl się za Agnieszkę”.
Ona mi od wielu lat nie odpisuje, zablokowała mnie na facebooku. Jest to dla mnie dziwne. Księżą, z którymi poruszałem ten temat twierdzą, że to jak najbardziej może być prawdą, że to przemawia do mnie i kieruje mną Ojciec Pio i że to wstawiennictwo Jana Pawła II.
Proszę o rady, wskazówki, pomoc…Jestem tym zmęczony, nic się w życiu w tym temacie nie zmienia a Ojciec Pio pozostaje twardo przy swoim. Ciągle mówi mi to samo. Od lat. Jak to rozumieć, jak do tego podejść?

exe

Dzień, kiedy otrzymałeś życzenia, powinieneś je potraktować jako serdeczne pożegnanie, jednak ty żyjesz osądami.

Bóg zaprasza ciebie do wzniosłych czynów w Jego imię , otwarcia na ludzi i dla ludzi. Mnóstwo ludzi wokół potrzebuje tyle miłości, tu zaś żyjesz historią.

Wszystko się ułoży, gdy rzeczywiście oddasz wszystko Bogu, w tym siebie samego. Dopóki tego nie zrobiłeś, nie ułoży się.

Z Bogiem.

Rubinka

Musisz ją bardzo kochać, jednak nie warto kochać kogoś na siłę. Dobrze byś właśnie modlił się za tą dziewczynę, i oczywiście zajął się swoim życiem. Jak na razie jak pisze exe żyjesz przeszłością, oglądasz się wstecz zamiast żyć dniem dzisiejszym.
Nie martw się o to co było i co może być, zaufaj Bogu, on również jest dobrym terapeutom.

robin625

Czyli, co ? Wymyślam sobie to wszystko ? Nie rozumiem co chcecie powiedzieć w swoich komentarzach.

exe

Owsianeczka

Ja nauczylam sie w swoim zyciu, ze we wszystkin trzeba zaufac Bogu, on jedyny wie co jest dla nas najlepsze. Przekonalam sie o tym nie raz.

robin625

Tak, oczywiście macie rację, zaufać. Ale ja nie wiem ja. Z jednej strony czuje to co opisałem w duszy, to trwa, a z drugiej strony w życiu nic się nie zmienia a nawet dzieje się tak, że trudno mi uwierzyć, że to co mówi Ojciec Pio stanie się prawdą. I tu jest mój problem. Może ja faktycznie sobie to wymyśliłem...

Ludzik

Nie żyj przeszłością, bo dostaniesz obsesji. 1 przykazanie: "nie bedziesz mial cudzych Bogów przede mną", więc nie rób z niej bogini. Wiem, że wydaje Ci się, że ona jest jedyna na świecie a tak nie jest. Znajdziesz sobie inną żonę. To tylko dodatek. To nie jest cel życia. Celem życia jest powrót tam skąd przyszliśmy - spowrotem do naszego Ojca Niebieskiego. W Niebie nikt się żenić nie będzie.

robin625

Powiedziałem o nich 3 niezależnym księżom. Każdy z nich nie dopatrzył się działania złego.
Byłem także u księdza egzorcysty. I kolejna dziwna rzecz: zadzwoniłem do księdza egzorcysty, mówiąc, że chcę się umówić na rozmowę duchową, nie mówiąc nim o czym chcę rozmawiać.
Przyszedłem, opowiedziałem historię a on na to, że to niezwykłe bo kiedy schodził z pokoju do rozmównicy coś do tknęło, żeby wziąć dla mnie obrazek z relikwią Ojca Pio a przed spotkaniem nie wiedział, że Ojciec Pio mówił do mnie w duszy. Po bardzo długiej rozmowie powiedział, że absolutnie nie widzi i nie wyczuwa w tym działania szatana ani złych duchów. Po rozmowie poszliśmy do kościoła pomodlić się koronką do miłosierdza bożega. Pobłogosławił mnie.
Jeden zaprzyjaźniony ksiądz powiedział "Ufaj Bogu a nie ludziom i temu co się dzieje w codzienności". Powiedział też, że takich rzeczy nie można sobie wymyślić. Psychiatra, u którego byłem również nie stwierdził choroby psychcznej, psychozy ani stanów depresyjnych. Powiedział, że psychiatria nic nie ma do tego co mnie spotyka.

exe

Ludzik

aha, no to dobrze :P

[link widoczny dla zalogowanych]

meteos24

meteos24