KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

Bombolinka

Boże dziekuję Ci,że jestes tak blisko i kochasz nas wszystkich.Pan Jezus bardzo sie cieszy z nawróceń.Szczególnie jeżeli ktoś żył kiedyś w grzechu cięzkim.Ja żyłam w grzechu cięzkim,teraz jednak moje serduszko jest pełne miłości dla Boga.Trójca Swięta i Matka Boża bardzo cieszą się z takich owieczek,które bardzo źle postepowały,a teraz czynią dobrze.

Boże,dziękuję Ci,że mnie nawróciłeś(DZIĘKUJĘ ZA TĄ ŁASKĘ)wiem,że postępowałam źle-teraz jednak-chce czynić dobrze,byś panie Boże dobrze o mnie myślał.
***
Pytanie:
Czy byliście osobami zawsze głęboko wierzącymi,czy dotknęło Was silne nawrócenie?(bo mnie dotknęło silne nawrócenie).

Hejal · Gość

Ja też żyłem w grzechu ciężkim i śmiertelnym.Grzechy śmiertelne to to samo co ciężkie?.Mógłby ktoś umieścić listę grzechów śmiertelnych i ciężkich?
Nie mogę nigdzie znaleźć.Są tylko długie artykuły o grzechach a listy nie ma.
Ja znalazłem w wikipedii takie coś.Tam pisze,że ciężkie (śmiertelne) są na równi grzechy ciężkie i śmiertelne.Nie wiem jednak czy wikipedia nie kłamie bo tam każdy może sobie zrobić wpis.
Przykłady grzechów ciężkich:

kradzież
świętokradztwo
zabójstwo
oszustwo
cudzołóstwo
apostazja
magia, wróżenie, okultyzm i spirytyzm
bałwochwalstwo
bluźnierstwo

Bombolinka co do pytania to ja odpowiadam:
A gdzie tam nie byłem wcale wierzący.Jestem teraz głęboko wierzący ale czy nawrócony?Myślę,że do nawrócenia mi daleko.Żeby się nawrócić to chyba trzeba miłować każdego człowieka albo postępować jak święty nie wiem.
Bombolinka zadała pytanie to ja też zadam.
Kto to jest człowiek nawrócony?Co musi robić i jakie warunki spełniać?

exe

Są dwojakie rodzaje odstępstwa od Boga (grzechy) :
1. lekkie
2. ciężkie

Lekkie są odstępstwem od drogi
Ciężkie są odstępstwem od celu.

Jako . że odstępstwo od drogi jest zawsze . gdyż jesteśmy grzesznikami wszyscy. to wynika z tego. że droga nie jest tym aspektem dążenia do zbawienia. który jest decydujący dla nas.

Natomiast odstępstwo od CELU jest już ODWRÓCENIEM od swego powołania do życia w Bogu. a więc de facto NAWRÓCENIE jest przeciwieństwem ODWRÓCENIA.

Innymi słowy: każdy jakoś zbacza z drogi . lecz nie każdy nadal utrzymuje cel drogi. a więc Boga.

Odwrócenie się od celu swego istnienia - od życia w Bogu- kończy się śmiercią - wiecznym pohańbieniem.
Grzech śmiertelny jest więc ciężkim i wejście z nim do wieczności nie znajduje już usprawiedliwienia u Jezusa.

exe

Bombolinka

Ja to powiem własnymi słowami,że nawrócenie to cos takiego,że kiedyś wierzyłes mało,a teraz chcesz byc bliżej Pana Boga.Wiara Cię zaczyna interesować,ciekawić,zaczynasz szukac wszędzie Pana Boga.Hejal Ty jesteś nawrócony.

Hejal · Gość

Ja więc chyba pomyliłem pojęcia wiara z nawróceniem.Bóg jedynie wie jak naprawdę jest jak to podkreślił Exe.Zamiast zapytać kto to jest człowiek nawrócony to ja powinienem zapytać kto to jest człowiek głęboko wierzący?
Nawrócony moim zdaniem to taki co powrócił do kościoła i przyjmuje sakramenty a wierzący to taki który jest pewny,że Bóg istnieje.Rożne mogą być wiary.Słaba,średnia,mocna,nadprzyrodzona i może jeszcze inne.Nie potrafię tego ani opisać ani pojąć.

Nocturno19

Ave Abba!

Niejednokrotnie się przekonywałem, że konwertyci i po prostu nawróceni, mają o wiele głębszą wiarę, niż wielu wychowanych i trwających w Kościele, powtarzających jak mantrę słowa na Mszy. :)

Pozdrawiam!

beast

Caliah

[quote=Bombolika]Czy byliście osobami zawsze głęboko wierzącymi,czy dotknęło Was silne nawrócenie?(bo mnie dotknęło silne nawrócenie).[/quote]
Zdecydowania nawrócona i nadal nawracana :)
Owszem, pochodzę z rodziny katolickiej, ale tylko z nazwania, no i tradycji świątecznych :]
A teraz - nawrócona przez łaskę Boga i cuda, które w moim życiu zdziałał, i które nadal czyni :)

Bombolinka

Nawrócenie to tez wiara w milosc do samej siebie,ktorej kiedys nie mialam.

exe

Magnolia · Gość

Prawdziwe, szczere nawrócenie zawsze poprzedza prawdziwą wiarę.

4. I tak Jan Chrzciciel pojawił się na pustyni i głosił chrzest nawrócenia na odpuszczenie grzechów.Mk 1,3-4;

Prostaczek

Nie bylem wierzacy az tak chociaz zawsze wiedzialem o Bogu i bronilem kosciola sam nie wiedzialem czemu to robie ,ale kiedy Pan mnie obudzil z tego "letargu" to zmienil mi zycie i mnie ,jednak nie powiem zlego slowa o tych ktorzy wierza cale zycie nawet jak tam piszecie ze nie swiadomie powtarzaja jak mantre slowa na mszy ,podziwiam ich i zaluje ze sam taki nie bylem ,nie wiecie co maja w glowie i jak to przezywaja w srodku ,prawdziwa wiara to twoja wola sam to teraz widze a nie ta euforia po przemianie ,prawdziwa to ta kiedy przezucimy sie na ten inny pokarm i wytrwac potrafimy , Bog podnosi tych co upadna ale czuje sie jak Tomasz ktory poznal ta moc tego zywego Boga ,poza tym te "mocherowe bereciki" to nasi dziadkowie i w wiekszosci wyksztalceni ludzie ,czuje sie przy nich malym