KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

exe

Fenomenalne wyjaśnienie tego zagadnienia teologii najpełniejszej, realnej, czyli katolickiej, podaje ✝️ prof. Mieczyslaw Gogacz w "Miłość jest największa":

"Pojawia się w mariologii stwierdzenie, że Matka Boża jest obrazem objawiającym Ducha Świętego, że jest ikoną Ducha Świętego. Używa się takiego wyrażenia.
Ukażę ten problem i więź Matki Boskiej z Duchem Świętym w wersji św. Maksymiliana
Kolbego. Jest to wersja, którą bardzo lubię. Teologii przecież uczyłem się z „Rycerza
Niepokalanej”, z artykułów Ojca Maksymiliana Kolbego, dziś - świętego Maksymiliana Kolbego.

Zagadnienie więzi Matki Boskiej z Duchem Świętym pamiętam z przedwojennych czasów, ze szkoły powszechnej. Podam jednak to zagadnienie nie według tego, co przyswoiłem sobie mając lat dziesięć, lecz - żeby to przekonywało - w wersji z „Małego Słownika Maryjnego”, wydanego przez Wydawnictwo Archidiecezji Warszawskiej w 1987 roku, hasło - Słudzy Maryi, na stronie 83. Podaje się tam, że św. Maksymilian Kolbe był zafascynowany tym, co Matka Boska powiedziała w Lourdes. Powiedziała bowiem: Jestem Niepokalanym Poczęciem. Powiedziała nie to, że jest niepokalanie poczęta. To bowiem, że jest niepokalanie poczęta, już było dogmatem ogłoszonym w Kościele katolickim. W Lourdes Matka Boża dopowiedziała, że jest Niepokalanym Poczęciem. Dlaczego? To było objawienie prywatne, ale ojciec Kolbe jako teolog, wrażliwy na wszystkie postaci kontaktów Boga z nami, rozważa to. Dochodzi do wniosku, że właściwie tak może nazywać się tylko Bóg. Dlaczego Matka Boska, pełna łaski,
wniebowzięta, powiązana z Trójcą Świętą, Matka Boska, która jest człowiekiem, używa wobec siebie tego imienia, którym można określać tylko Boga? Przedstawia się w ten sposób: Jestem Niepokalanym Poczęciem. Otóż ojciec Kolbe widzi tutaj coś zupełnie prostego. Niepokalanie poczynanym nieustannie jest Duch Święty. To Duch Święty jest nieustannym poczęciem niepokalanym, tylko duchowym. Duch Święty jest nieustannym poczęciem w Trójcy świętej. Bóg Ojciec kocha Syna. I zarazem Syn kocha Ojca. To odniesienie Ojca do Syna i Syna do Ojca jest w Bogu Osobą. Jest to Osoba Ducha Świętego. To się nieustannie dzieje. W Bogu jest bowiem nieustanna teraźniejszość. Nie można ujmować Trójcy Świętej w pojęciach „wcześniej - później”. Bóg jest zawsze, nigdy się nie zaczął, nigdy nie przeminie, jest. Filozoficznie ujęty Bóg jest samym Istnieniem w wiecznej teraźniejszości, poza czasem, niezależnie od czasu. W Bogu więc wszystko aktualnie się dzieje. Nieustannie Duch Święty pochodzi od Ojca i Syna. I nieustannie jest rodzony Syn przez Ojca. Nieustannie dzieje się to bogate życie wewnętrzne w Trójcy Świętej. I ojciec Kolbe, według tego „Słownika”, stwierdza, że Matka Boska przedstawia się nam w Lourdes jako przejawiająca Ducha Świętego. Jej osobowością religijną jest właśnie to: przejawianie Ducha Świętego. W tekście „Słownika” użyto terminu może
bardziej należącego do fachowej terminologii: Matka Boska jest transparencją Ducha Świętego.
Przez transparencję rozumie się przejrzystość. Matka Boża jest osobą, w której, jeżeli Ją
religijnie odbieramy, widzimy Ducha Świętego. Jest doskonale przejrzysta. To już nie Ją
ujmujemy. Ujmujemy w Niej Ducha Świętego. Nie zasłania sobą Ducha Świętego. W Matce
Boskiej, w Niej, widzimy i rozumiemy Ducha Świętego. W ogóle Go rozumiemy i lepiej
rozumiemy. Bez tej transparencji, bez tej przejrzystości, bez wszystkich skutków, jakie Duch
Święty sprawił w Matce Boskiej, właściwie mniej byśmy o Nim wiedzieli. To dzięki Matce Boskiej lepiej znamy Ducha Świętego. Możemy też powiedzieć, że Matka Boska jest Niepokalana dzięki Duchowi Świętemu, a jest Niepokalana, jest tym Niepokalanym Poczęciem z powodu powołania, aby począć Syna Bożego mocą Ducha Świętego. Duch Święty jest pochodzeniem nieustannym od Ojca i Syna. Duch Święty jest Niepokalanym Poczęciem, poczynaniem. I Matka Boska przyjmuje ten tytuł, ujawnia ten tytuł, ten fakt z Lourdes. Ukazuje Ducha Świętego w Jego naturze, w tym, czym jest Duch Święty w Trójcy Świętej. W związku z tym Matka Boska jest nieustannym przypominaniem nam tego, że w Trójcy Świętej, w żywym Bogu, nieustannie dzieje się poczynanie, pochodzenie Ducha Świętego od Ojca i Syna. I dopowiadają teologowie:
Matka Boska jest obrazem tego pochodzenia Ducha Świętego, jest ikoną Ducha Świętego.
Podam też swoje ujęcie, sformułowane w książce „Dziesiątek różańca refleksji”
(Warszawa 1984, s. 128-131), posługując się jednak dla pewności teologicznej akcentami, które postawił ks. L. Balter i aby przez to ujęcie inaczej sformułowane jeszcze poszerzyć tę wspaniałą teologię więzi Matki Boskiej z Duchem Świętym.

Ks. L. Balter zwraca uwagę na to, że według św. Maksymiliana Duch Święty nie ma
żadnego obrazu, żadnego wcielenia. Przybiera, owszem, postać ognia, postać gołębicy, lecz jest poznawany tylko w swoich dziełach. W związku z tym, ojciec Maksymilian sądzi, że obrazem Ducha Świętego może być tylko człowiek. Takim widzialnym obrazem może być tylko człowiek do głębi przeniknięty Duchem Świętym, to znaczy taki człowiek, który wprost prześwieca samym Duchem Świętym. Otóż Bóg Ojciec działa przez Syna. To Syn Boży, Chrystus objawia ludziom Ojca. Zarazem Bóg Ojciec działa przez Ducha Świętego. Duch Święty czerpie z Chrystusa i wszystko to oznajmia ludziom i w ludziach realizuje. Duch Święty właściwie jak gdyby nie ma postaci, w której przejawiłby się wyraźniej ludziom, czy ukazał sięludziom. Święty Maksymilian sądzi więc, że Ojciec działa przez Syna, Syn działa przez Ducha Świętego, i razem z Ojcem posyła Ducha Świętego. Przez kogo działa Duch Święty? Przez Niepokalaną. Ona jest tym narzędziem, przez które działa w Kościele Duch Święty. Matka Boska właśnie przyjęła Ducha Świętego w pełni, pozwoliła Mu w sobie działać, umiała tak sięzachować, że Duch Święty jawił się wszystkim, którzy się do Niego zwracali. Jest więc swoistym Zwierciadłem, swoistym Lustrem, w którym Duch Święty się odbija. I dzięki Niej, dzięki temu Lustru, dzięki Matce Boskiej w ogóle Ducha Świętego możemy zrozumieć i „swoiście widzieć”.

Patrząc na Matkę Boską widzimy Ducha Świętego. I w Lourdes Matka Boska chciała ten fakt, to swoje prawdziwe imię przekazać, imię, które wyraża Jej osobowość, Jej rolę w Kościele wobec Trójcy Świętej, to imię, które otrzymała od Ducha Świętego. Duch Święty podzielił się swoim imieniem z Matką Boską na znak najściślejszego z Nią zespolenia. I ojciec Kolbe dodaje, że to imię: Niepokalane Poczęcie, imię nadane Jej przez Boga, imię, które jest zwróceniem uwagi na bytową sytuację i osobową sytuację Ducha Świętego w Trójcy Świętej, że to imię oznacza trwały stan łaski. Stan łaski jest pełną obecnością Boga w człowieku."

Z Bożym pozdrowieniem,
exe
🛐❤✝️