KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

Glori

Któraś z mistyczek - chyba błogosławiona Katarzyna Emmerich dzieliła tłum witający Jezusa wjeżdżającego na osiołku do Jerozolimy, na dwie symboliczne rzeczywistości: na tych "od gałązek", czyli jako tako czyniących wyrazy uwielbienia Chrystusowi machając palmowymi gałęziami i na tych, którzy rzucają mu pod jego pochód własne odzienie, płaszcze czyniąc z nich dywan pod jego tryumfalny wjazd.
To ta druga grupa zdaniem tej mistyczki prezentowała głębsze oddanie, dając mu to co miała najważniejszego wedle materii.
Obecnie także i my powinniśmy zadać sobie to pytanie: czy witamy Jezusa gałązką czy też od razu rzucamy mu bez wahania swoje płaszcze?
Przyjrzyjmy się sytuacjom, które wymagają szczególnej wspaniałomyślności - czy jesteśmy w stanie w porywie dążącego do uświęcenia ducha zawierzyć Chrystusowi całą swoją psychikę, czy tylko jej część?
Pewnym egzaminem w tej mierze, może być to, czy całkowicie przebaczamy. Czy umiałbyś przebaczyć brutalnemu oprawcy osoby, z którą łączą cię na ziemi najściślejsze więzi? Czy umiałbyś natychmiastowo, bez wahania ofiarować słowa miłości osobie wtrąconej do więzienia po tym, jak znęcała się nad tobą przez lata lub zadała ci w krótkim czasie niewyobrażalne męczarnie?
Być chrześcijaninem to znaczy uczynić się skrawkiem materiału rzuconym pod pochód tryumfalny Chrystusa aby posłużyć mu za dywan. Tak oddana mu osoba nie może się wahać, nie może stawiać ograniczeń w działaniu Ducha Chrystusowego, który chce ją uczynić narzędziem przebaczenia.
Być chrześcijaninem oznacza zobaczyć w mordercach, pedofilach, sadystach i brutalach naczynie, które może zostać oczyszczone przez Chrystusa, chrześcijaństwo może dostrzec w nich samo Jeruzalem, które Zbawiciel chce nawiedzić.
Nasze miłosierdzie względem takich osób polegać może właśnie na tym, że niosąc im do więzień Chrystusa uświadomimy ich, że jak najbardziej są oni upragnionym przez Odkupiciela duchowym Syjonem, wobec którego obietnice miłości i zbawienia są niezmienne.
Baranku Boży, ile bólu musiało cię ofiarowanie się za ich wszystkich kosztować!
Ave Gesu!

maly_kwiatek · Gość

Duśka · Gość

Zastanawia mnie ta znieczulica organizacji. Opiekowałam się kiedyś , mając w pracy pacjenta , który był śj i codziennie ubolewał , że nikt go nie chce odwiedzić ani ze zboru , ani nikt z rodziny. Żal mi go było i często , mimo , że miałam dużo pracy zaglądałam do niego i rozmawiałam i któregoś dnia mnie zapytał jakiej jestem wiary , powiedziałam , że katolikiem , a on na to , że katolicy to dobrzy , czuli i troskliwi ludzi , miło było to usłyszeć . :wink: