KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

exe

Akwinata utożsamia religijność ze swietością. Dlaczego tak jest w istocie?

Jeśli rzeczywiście wola oddania hołdu Bogu nadaje obrzędom kultu całe ich znaczenie, twierdzenie takie musi być słuszne. Świętość nie jest cnotą odrębną od religijności.Różni się od niej tylko tym, że bierze pod uwagę nie tyle same obrzędy, nabożeństwa i ofiary, ile intencję nadającą im znaczenie religijne. Jeśli chcemy uczynić coś dla Boga, musimy przede wszystkim całkowicie się zwrócić ku Niemu, odwracając myśl od tego, co Nim nie jest. Ten zwrot jest zarazem oczyszczeniem. Podobnie jak srebro oczyszcza się z domieszek ołowiu, który obniża jego wartość, umysł (mens) uwalnia się od rzeczy niższych, których ciężar ściąga go w dół. Zamiast w nich uwięznąć, w miarę swych możliwości wyzwala się od nich i jedynie opiera się na nich, aby wznieść się ku Bogu.

Dzięki temu, że bezpośrednim celem cnoty religijności jest najwyższa rzeczywistość, implikuje ona przede wszystkim oczyszczenie myśli i ta czystość (munditia) jest pierwszym składnikiem świętości.

Ponadto tak oczyszczoną myśl religijność podwójnie utwierdza w Bogu, gdyż oddaje Mu cześć jako swemu źródłu i zwraca się ku Niemu jako do swego celu. U pisarzy łacińskich sanctum znaczyło zarazem o c z y s z c z o n y i u ś w i ę c o n y (sancitum). Starożytni zwali sanctum to, czego pogwałcenie było zakazane przez prawo. Myśl czysta, której kierunek wyznaczają wyraźnie te dwa bieguny: pierwsze źródło i ceł ostateczny, jest zatem myślą świętą. Tak więc świętość utożsamia się rzeczywiście z religijnością.

Z Bożym pozdrowieniem,
exe
+++