KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

uel

Autor anonimowy XIV wiecznego dziełka "Obłok niewiedzy " - o pokorze "
Sama w sobie POKORA nie jest niczym innym jak prawdziwą znajomością siebie samego , siebie takiego , jakim sie naprawdę jest . Z pewnością bowiem każdy , kto by naprawdę zobaczył i odczuł siebie takim , jaki jest, stałby się prawdziwie pokornym . Dwie rzeczy powodują POKORE .Jedną jest (pokora niedoskonała) UPODLENIE , NĘDZA i SŁABOŚĆ CZŁOWIEKA ku którym stoczył się przez grzech ; powinien on zdawać sobie z tego sprawę, przynajmniej po części , przez cały czas życia , chociażby był świętym.
Drugą jest (pokora doskonała) przeobfita MIŁOŚĆ i WARTOŚĆ w BOGA w Nim samym , na którą patrząc cała natura drży , wszyscy uczeni głupieją , a wszyscy święci i aniołowie ślepną . Ta druga przyczyna jest„doskonała” jest wieczna . Pierwsza jest nie tylko doczesna , lecz często nie działa jak dusza w tym śmiertelnym ciele , ponieważ łaska Boża wzmaga ludzkie pragnienie ( tak często i na tak długo , jak Bóg sobie życzy) i człowiek nagle zupełnie zapomina o sobie , nie kłopocząc się , czy jest nędzny , czy święty . Tak niemożliwa to rzecz , żeby grzesznik otrzymał lub utrzymał doskonałą pokorę bez pokory niedoskonałej .

Pan nasz powiedział Marii Magdalenie , typowej przedstawicielce grzeszników wezwanych do życia kontemplacyjnego : „Twoje grzechy są odpuszczone „. Nie za jej wielki żal , nie za niepokój z powodu swoich grzechów, nie za pokorę z jaką rozważała swą niegodność, lecz z pewnością za to,że wielce umiłowała . My którzy jesteśmy nędznymi i nałogowymi grzesznikami , powinniśmy przez całe nasze życie być pełni ducha pokuty, obawy i bojaźni, całkowicie upokorzeni, kiedy wspominamy naszą nędzę. Ale jak? Z pewnością w ten sam sposób co i Maria . Chociaż nie zawsze mogła czuć głęboki żal za grzechy, przez całe życie nosiła ich ciężar w swym sercu i pamięci .Ale jak Biblia ukazuje, jej żal był bardziej serdeczny, a jej pragnienie tym żałośniejsz , jej westchnienia tym głębsze , a jej cierpienia niemal śmiertelne , ponieważ chciała kochać Boga więcej . Było jednak całkiem oczywiste dla niej , że była najokropniejszą ze wszystkich grzesznic i że jej grzechy tworzyly przepaść między nią i Bogiem , którego tak bardzo kochała i że stanowiły wielką przyczynę tego iż, była słaba i pragnęła kochać Boga , a nie kochała . Cóż z tego ? Czyż zstępowała z wyżyn swego pragnienia w głębie grzesznego życia , aby grzebać w plugastwie i ściekach swoich grzechów , podnosząc je jeden za drugim , dumając , bolejąc i płacząc nad każdym po kolei ? Naturalnie że nie ! Dlaczego ? Ponieważ Bóg dał jej poznać , przez łaskę w jej duszy , że w taki sposób nie może nic zdziałać . O wiele bardziej prawdopodobne było to , że gdyby tak postępowała , zaczęłaby grzeszyć na nowo , niż żeby przez to uzyskała przebaczenie za owe grzechy . Dlatego przypięła się z miłością i stęsknionym pragnieniem do tego obłoku niewiedzy i nauczyła się kochać to , czego w życiu doczesnym z pewnością nigdy jasno nie rozumie umysłem ani czym nie będzie mogła rozkoszować się uczuciowo . I kocha tak , iż równie często zapomina , jak i pamięta , że była kiedyś grzesznicą .

Licz więcej na wartość Boga niż na własną bezwartościowość . Doskonale pokornym nie brak niczego , duchowego czy materialnego . Bo mają Boga , w którym wszystko jest w obfitości , a ktokolwiek Go ma , nie potrzebuje nic innego w tym życiu .CNOTA jest niczym innym jak uporządkowanym , rozmyślnym przywiązaniem wyraźnie skierowanym do Boga dla Niego samego . W jaki sposób ? Bóg sam w sobie jest czystą przyczyną wszelkich cnót .