KATOLICKIE FORUM - Wirtualny klasztor PÓJDŹ ZA MNĄ !

uel

W doskonałej duszy pokorze i łagodności towarzyszą pozornie przeciwne, lecz w rzeczywistości dopełniające je cnoty męstwa i wielkoduszności; są to jakby dwie przeciwne strony sklepienia ostrołukowego, które podtrzymują się wzajemnie. Męstwo jest cnotą moralną, która umacnia duszę w dążeniu do trudno osiągalnego dobra, by się nie zachwiała wobec największych przeszkód. Musi ono opanować obawę niebezpieczeństw, trudów, krytyk, wszystkiego, co mogłoby sparaliżować nasze wysiłki ku dobru. Nie pozwala tchórzliwie kapitulować, gdy należy walczyć. Miarkuje również odwagę i niewczesny zapał, które popychałyby do zuchwalstwa.
Ma ona dwa główne akty : porywać się na coś odważnie (aggredi) i wytrzymywać (sustinere) rzeczy trudne . Chrześcijanin powinien je znosić z miłości Boga, a trudniej jest wytrzymywać je długo, niż podjąć się odważnie rzeczy trudnej w chwili entuzjazmu. Męstwu towarzyszy cierpliwość w znoszeniu smutków życia bez zniechęcenia i szmerów, długomyślność, która znosi je przez długi czas, oraz stałość w dobrym, która się przeciwstawia uporowi w złym.

Z cnotą męstwa wiąże się również cnota wielkoduszności, która skłania do wielkich rzeczy w praktykowaniu wszystkich cnót, unikając małoduszności, słabości, nie wpadając jednak w zarozumiałość, próżność lub ambicję.
Dar męstwa dodaje jeszcze wyższą doskonałość cnocie męstwa; usposabia nas on do przyjmowania specjalnych natchnień Ducha Świętego, które podtrzymują naszą odwagę w niebezpieczeństwie i usuwają obawę, że nie będzie się zdolnym do wypełnienia obowiązku lub wytrzymania prób, jakie się nastręczają. Dar ten pozwala nam zachować mimo wszystko "głód i pragnienie sprawiedliwości Bożej".

Heroiczność cnoty męstwa okazuje się zwłaszcza w męczeństwie, znoszonym by dać świadectwo prawdzie wiary lub wielkości jakiejś cnoty chrześcijańskiej. Poza męczeństwem cnota męstwa, dar męstwa, cierpliwość i wielkoduszność wkraczają zawsze, gdy jest do spełnienia coś heroicznego lub jakaś wielka próba do zniesienia.
Męstwo chrześcijańskie różni się od męstwa stoików tym, że towarzyszy mu pokora, słodycz i wielka prostota. Prostota jest heroiczna na swój sposób, gdy kocha prawdę aż do absolutnego wykluczenia wszelkiej dwulicowości, wszelkiego małego kłamstwa, wszelkiego udawania, wszelkiej dwuznaczności, mimo że nie wymaga mówienia wszystkiego, co przyjdzie na myśl lub co się odczuwa i umie dochować tajemnicy .